Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Wyżnia Koszowa Dziura |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | T.D-22.01 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 20°03′31,30″, φ: 49°14′55,40″ |
Gmina | Bukowina Tatrzańska (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | ku górze |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1800 |
Wysokość względna [m] | 425 |
Głębokość [m] | 6,20 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 6,20 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
8
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Pańszczyca, masyw Małej Koszystej, ok. 435 m nad Waksmundzką Polaną. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dojście prowadzi szlakiem turystycznym z Brzezin przez Psią Trawkę w Dolinie Suchej Wody. Dalej idziemy szlakiem czerwonym w kierunku Polany Waksmundzkiej. Przechodzimy na skraj polany położony bezpośrednio pod zboczem opadającym z Malej Koszystej. Tu rozpoczynamy strome podejście ok. 435 m wyraźnym żlebem opadającym na Polanę Waksmundzką. Otwór znajduje się w zboczu ok. 80 m nad żlebem, po prawej orograficznie stronie od jedynego w tym rejonie leja krasowego. Otwór znajduje się w miejscu, gdzie skały węglanowe zanikają na powierzchni, a w ich miejsce pojawiają się granitoidy trzonu krystalicznego.
|
Opis jaskini |
Jaskinię tworzy szczelina utworzona na pęknięciu międzyławicowym. Prowadzi do niej niewielki otwór 0,5x0,5 m. Pochyłą szczeliną o szerokości ok. 0,5 m zjeżdżamy lub schodzimy na spąg położony 5 m niżej. Szczelina rozszerza się tworząc niewielką komorę. Strop nawiązuje do przebiegu ławic. Północno-wschodnia część komory styka się ze skałami trzonu krystalicznego. Strop w tej części komory tworzą zaklinowane ostrokrawędziste skały krystaliczne. Drogę w dół zamyka zawalisko opadające stromo w kierunku północno-zachodnim. Jaskinia rozwinęła się w wapieniach triasu środkowego z przewarstwieniami dolomitów i wapieni dolomitycznych (anizyk) serii wierchowej. Wychodnie skał węglanowych układają się tutaj równoleżnikowo, ze wschodu na zachód. W obrębie elewacji Koszystej charakteryzują się znaczną redukcją. Otwór jaskini znajduje się na styku skał węglanowych z granitoidami trzonu tatrzańskiego. Jaskinia ma charakter rozmytej szczeliny. Ściany są spękane, a pęknięcia nawiązują do przebiegu uławicenia. Spąg opada w kierunku północno-zachodnim. Tworzy go gruby autochtoniczny rumosz wapienny przemieszany z granitoidami przesypującymi się z miejsca, gdzie dochodzi do kontaktu komory ze skałami krystalicznymi. Jaskinia jest sucha, jedynie w okresie wiosennych roztopów i po opadach ze skał trzonu krystalicznego wypływa woda. W jaskini nie zaobserwowano przewiewu. Światło sięga około 4 m w głąb. Otwór obrasta murawa wysokogórska. Fauny nie zaobserwowano. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Jaskinię odkrył Z. Tabaczyński (Speleoklub Tatrzański) w dniu 15 kwietnia 2008 r. Obiekt wcześniej nie był wzmiankowany w literaturze. |
Historia dokumentacji |
Dokumentację sporządził Z Tabaczyński w październiku 2008 r. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Zbigniew Tabaczyński |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2014 |
Grafika, zdjęcia | otwór plan |