Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Wyżnia Koszowa Dziura
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.D-22.01
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 20°03′31,30″, φ: 49°14′55,40″
Gmina Bukowina Tatrzańska (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu ku górze
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1800
Wysokość względna [m] 425
Głębokość [m] 6,20
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 6,20
Długość [m]
w tym szacowane [m]
8
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Pańszczyca, masyw Małej Koszystej, ok. 435 m nad Waksmundzką Polaną.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Dojście prowadzi szlakiem turystycznym z Brzezin przez Psią Trawkę w Dolinie Suchej Wody. Dalej idziemy szlakiem czerwonym w kierunku Polany Waksmundzkiej. Przechodzimy na skraj polany położony bezpośrednio pod zboczem opadającym z Malej Koszystej. Tu rozpoczynamy strome podejście ok. 435 m wyraźnym żlebem opadającym na Polanę Waksmundzką. Otwór znajduje się w zboczu ok. 80 m nad żlebem, po prawej orograficznie stronie od jedynego w tym rejonie leja krasowego. Otwór znajduje się w miejscu, gdzie skały węglanowe zanikają na powierzchni, a w ich miejsce pojawiają się granitoidy trzonu krystalicznego.
Opis jaskini

Jaskinię tworzy szczelina utworzona na pęknięciu międzyławicowym. Prowadzi do niej niewielki otwór 0,5x0,5 m. Pochyłą szczeliną o szerokości ok. 0,5 m zjeżdżamy lub schodzimy na spąg położony 5 m niżej. Szczelina rozszerza się tworząc niewielką komorę. Strop nawiązuje do przebiegu ławic. Północno-wschodnia część komory styka się ze skałami trzonu krystalicznego. Strop w tej części komory tworzą zaklinowane ostrokrawędziste skały krystaliczne. Drogę w dół zamyka zawalisko opadające stromo w kierunku północno-zachodnim.

Jaskinia rozwinęła się w wapieniach triasu środkowego z przewarstwieniami dolomitów i wapieni dolomitycznych (anizyk) serii wierchowej. Wychodnie skał węglanowych układają się tutaj równoleżnikowo, ze wschodu na zachód. W obrębie elewacji Koszystej charakteryzują się znaczną redukcją. Otwór jaskini znajduje się na styku skał węglanowych z granitoidami trzonu tatrzańskiego.

Jaskinia ma charakter rozmytej szczeliny. Ściany są spękane, a pęknięcia nawiązują do przebiegu uławicenia. Spąg opada w kierunku północno-zachodnim. Tworzy go gruby autochtoniczny rumosz wapienny przemieszany z granitoidami przesypującymi się z miejsca, gdzie dochodzi do kontaktu komory ze skałami krystalicznymi.

Jaskinia jest sucha, jedynie w okresie wiosennych roztopów i po opadach ze skał trzonu krystalicznego wypływa woda. W jaskini nie zaobserwowano przewiewu. Światło sięga około 4 m w głąb.

Otwór obrasta murawa wysokogórska.

Fauny nie zaobserwowano.

Historia badań
Historia eksploracji

Jaskinię odkrył Z. Tabaczyński (Speleoklub Tatrzański) w dniu 15 kwietnia 2008 r. Obiekt wcześniej nie był wzmiankowany w literaturze.

Historia dokumentacji

Dokumentację sporządził Z Tabaczyński w październiku 2008 r.
Plan opracował Z. Tabaczyński.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie TPN 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Zbigniew Tabaczyński
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie