Do otworu jaskini należy zejść na wyższy poziom dna kamieniołomu pochylnią w jego południowo-zachodniej części. Stąd skierować się na północ, przejść obok wykopu dawnej kruszarki i zejść na jeszcze niższy poziom podchodząc do północnej ściany wyrobiska. Otwór jaskini położony jest w najwyższej części filaru skalnego w północnej ścianie kamieniołomu. Dojście i zwiedzanie bez trudności. Dostęp do jaskini możliwy jest po uzyskaniu zezwolenia Regionalnego Konserwatora Przyrody w Kielcach.

Otwór jaskini jest sztuczny. Ma kwadratowy kształt, szerokość i wysokość 0,6 m. Za otworem rozwija się krótki korytarzyk, który doprowadza do poprzecznego, zawaliskowego korytarza o długości około 10 m i szerokości do 1,5 m. W południowo-wschodnim końcu korytarza znajduje się niewielkie okienko łączące go z powierzchnią, zaś na północno-zachodnim końcu - niewielki kominek i próg skalny z małą salką. Dno korytarza tworzą bloki skalne i gruz.
Jaskinia występuje w obrębie gruboławicowych wapieni dewońskich. Prawdopodobnie stanowi pustkę typu konsekwencyjnego, powstałą w wyniku obsunięcia się fragmentu ściany wyrobiska podciętego zarówno przez pustki krasowe jak i eksploatację. Silny przewiew powietrza świadczy o jej połączeniu z dużym systemem pustek krasowych.
Obiekt jest suchy, światło sięga kilka metrów za jego otwór. Przy jego otworze występuje roślinność zielna (trawy, rozchodnik). Faunę reprezentują: pająki, muchówki w tym komary, motyle reprezentowane przez rusałkę pawika Inachis io (L.) i szczerbówkę ksieni Scoliopteryx libatrix (L.), równonogi (Isopoda) (prawdopodobnie stonoga murowa Oniscus asellus L. oraz ślimaki szklarkowate (Zonitidae).

Obiekt powstały w obecnym kształcie prawdopodobnie podczas eksploatacji wapieni, prowadzonej w wyrobisku do 1972 r. Penetrowany był w połowie lat osiemdziesiątych przez J. Bednarza i K. Kulawika (STJiA Kielce).

Dokumentację jaskini sporządzili 15.03.1996 r. J. Gubała i A. Kasza. Lokalizację otworu jaskini wykonał 4.01.2009 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60CSx. Zaktualizował A. Kasza w 2009 r.
Plan opracowali J. Gubała i A. Kasza.

Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996 (dokumentacja, plan).