Idąc od tej trasy szosą biegnącą brzegiem Zalewu Brodzkiego należy skręcić zaraz za ośrodkiem wypoczynkowym na drogę leśną i posuwając się na wschód dojść do skałek na zboczu. Przy skałkach skręcić na południe i podchodząc stopniowo nad zbocze dotrzeć do ostatniej grupy niewielkich skałek odległej od drogi około 130 m. Dojście i zwiedzanie bez trudności. Dostęp do schroniska możliwy jest po uzyskaniu zezwolenia Regionalnego Konserwatora Przyrody w Kielcach.

Naturalny otwór schroniska znajduje się pod rozległym, niskim okapem i ma kształt poziomej, wąskiej soczewki o wysokości do 0,4 m i szerokości 2,5 m. Samo schronisko jest ciasną i zaciskającą się szybko wnęką rozwiniętą wzdłuż poziomej powierzchni nieciągłości skalnej. Schronisko występuje w dolnej części niewielkiego progu skalnego zbudowanego z piaskowców dolnotriasowych. Jest formą pseudokrasową typu warstwowego (bedding type).
Obiekt jest suchy, zacieniony. Okap nad nim porastają płaty mchów i glonów. W schronisku występują nieliczne pająki.

Dokumentację schroniska sporządzili 6.03.1996 r. J.Gubała, A. Kasza i J. Urban. Lokalizację otworu schroniska wykonał 18.04.2009 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60CSx. Zaktualizował A. Kasza w 2009 r.
Plan opracowali J. Gubała, A. Kasza i J. Urban.

Jaskinie Regionu Świętokrzyskiego 1996 (dokumentacja, plan).