Idziemy od stacji PKP Jaroszowiec Olkuski za znakami czerwonego szlaku turystycznego w kierunku Rabsztyna. Po przejściu przez linię PKP idziemy wzdłuż torów, przy ośrodku wypoczynkowym, skręcamy w prawo, duktem prowadzącym w kierunku NE. Po krótkim podejściu mijamy samotną skałkę i przechodzimy niewyraźny grzbiet. Drogą leśną dochodzimy do Zubowej Góry (wybitnego wzniesienia z licznymi skałami na zboczach) i okrążamy ją od strony wschodniej. W miejscu gdzie z drogi widać grupę skał z dużym okapem (jedno z dwóch najwyższych wzniesień Zubowej Góry) opuszczamy znakowaną drogę i podchodzimy zboczem do podstawy ściany. Idąc wzdłuż ściany z wielkim okapem skręcamy w lewo (SW) idąc obniżeniem terenu. Na jego dnie (ok. 40 m od okapu) znajduje się niewielki otwór schroniska.

Do wnętrza prowadzi niski otwór przegrodzony leżącym na dnie blokiem skalnym. Krótki, pochyły korytarzyk doprowadza do niewielkiej salki, z której prowadzi korytarz zamknięty zawaliskiem. Schronisko pochodzenia krasowego, w głębi jest spękane. W najniższym korytarzu znajdują się wśród liści i gruzu liczne kości współczesnych ssaków.
Schronisko rozwinięte jest w wapieniach skalistych górnej jury. Dno pokrywa rumosz skalny, próchnica i liście.
Obiekt jest w głębi wilgotny.
Występują pajęczaki.

Schronisko po raz pierwszy opisane przez M Szelerewicza w roku 1990, w dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego pod numerem IV.A.27. Pomiary schroniska wykonali w sierpniu 1990 r. T. Baster, M. Bień i S. Herod. Dane zaktualizował A. Polonius (2014).
Plan opracował M. Bień.

Szelerewicz M. 1990 (wymienia, podaje wymiary, lokalizuje na mapie); Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2016 (plan i opis inwentarzowy).

Szelerewicz M., Górny A. 1990 (lokalizacja na mapie 1:10 000, ogólna charakterystyka, plan, czarno-białe fotografie otworu).