Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schronisko nad Januszkową Szczeliną
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.II-01.19
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°36′57,75″, φ: 50°18′25,57″
Gmina Olkusz (gm. miejsko-wiejska)
Powiat olkuski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe) | Park krajobrazowy Orlich Gniazd
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory 2 - SE.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 422
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
9
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Podlesie, Januszkowa Góra; Obszar NATURA 2000 Jaroszowiec.
Opis drogi dojścia do otworu
Od miejscowości Rabsztyn idziemy drogą asfaltową w kierunku Wolbromia, za przejazdem kolejowym skręcamy w prawo w kierunku miejscowości Troks. Dalej idziemy za czerwono znakowanym szlakiem turystycznym, który opuszcza asfaltową drogę i biegnąc leśnymi duktami doprowadza do podstawy Januszkowej Góry. Stąd coraz stromsza ścieżka, wśród ostańców doprowadza do ogrodzonego otworu Januszkowej Szczeliny. Stąd (w kierunku SE), w odległości ok. 20 m i na tym samym poziomie widać skałki, otwór schroniska nieco na lewo od charakterystycznych pęknięć.
Opis jaskini

Schronisko tworzą szczelinowate korytarze o wysokości do 2 m. Korytarze są częściowo myte, szczególnie wschodni, z progiem skalnym na dnie.
Schronisko rozwinięte w wapieniach skalistych górnej jury jest pozostałością po jaskini tworzącej kiedyś większy system, aktualnie jest kilkumetrowym fragmentem korytarzy w skałkach o wysokości ok. 5 m. Utworzone zostało na pęknięciach NE-SW i NW-SE, które są doskonale widoczne na powierzchni dzieląc na fragmenty grzbiet skały, w którym znajduje się schronisko.
Szaty naciekowej brak. Namulisko złożone z zapiaszczonego humusu i gruzu wapiennego.
Schronisko całe oświetlone światłem dziennym oraz rozproszonym. We wnętrzu jest sucho i przewiewnie.
Z fauny widoczne pajęczaki, motyle, muchówki.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko znane i zwiedzane od dawna.

Historia dokumentacji

Po raz pierwszy wymienione przez M. Szelerewicza i A. Górnego w 1986 r. W opracowaniu tym nadano mu numer IV.A.4. Skartowane i opisane w roku 1990, w dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego. Pomiary schroniska wykonali we wrześniu 1990 r. M. Szelerewicz, M. Bień i A. Górny. Dane zaktualizował A. Polonius (2014).
Plan opracował M. Szelerewicz.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymienione, zlokalizowane na mapie 1:100 000, nadany numer); Szelerewicz M. 1990 (wymienia, podaje wymiary, lokalizuje na mapie); Polonius A. 1994 (wymieniona w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2016 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Szelerewicz M., Górny A. 1990 (lokalizacja na mapie 1:10 000, ogólna charakterystyka, plan, czarno-biała fotografia otworu).
Autorzy opracowania Andrzej Górny
Redakcja Halina Grodzicka
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki otwór NE Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie