Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia w Zielonym Kopcu II
Inne nazwy
Nr inwentarzowy K.Bs-02.83
Region Karpaty
Współrzędne WGS84 λ: 18°59′28,18″, φ: 49°38′31,41″
Gmina Wisła (gm. miejska)
Powiat cieszyński
Województwo śląskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe)
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu NE
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 980
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
8,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wisła Malinka, Zielony Kopiec (1152 m n.p.m), Beskid Śląski.
Opis drogi dojścia do otworu
Z przełęczy Salmopolskiej idziemy szeroką drogą leśną, gdzie po kilkudziesięciu metrach mijamy szlaban na końcu parkingu. Idziemy prosto (droga wznosi się ok. 1,5 km, po czym lekko opada) i po 2,3 km od szlabanu mijamy po lewej stronie kamienistą drogę, biegnącą ostro w górę i łączącą się ze szlakiem czerwonym na Malinowskiej Przełęczy. Idziemy dalej drogą, która z tego miejsca zaczyna trawersować stoki Malinowskiej Skały (1152 m n.p.m). Po 1,3 km, z lewej strony odchodzi w górę droga na Malinowskie Siodło, my natomiast idziemy dalej, trawersując stoki Zielonego Kopca (1152 m n.p.m) stokówką 1,3 km do ostrego zakrętu w lewo, gdzie droga skręca na SE i zaczyna opadać. Z tego miej-sca kierujemy się granią na SW, idąc nad pasem skałek opadających na N. Schodzimy w dół 170 m, aż do charakterystycznej skałki (Ambona - Grzyb), na której znajdują się 3 drogi wspinaczkowe. Pod nią znajduje się szukany otwór. Dojście średnio skomplikowane, otwór widoczny z daleka. Zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Otwór wejściowy ma szerokość 3,0 m i wysokość 1,9 m. Schodzimy nieco w dół pochylonym korytarzem zacieśniającym się ku górze. Po 4,1 m dochodzimy do zakrętu, gdzie dalej na SE znajduje się krótki ciasny korytarzyk, a na SW ciąg obniża się i kończy po 3,0 m.
Jaskinia powstała w piaskowcach istebniańskich dolnych ze wstawkami zlepieńca z Malinowskiej Skały. Dno pokryte jest humusem, miejscami gliną.
Nie stwierdzono ruchów powietrza w jaskini. Światło widoczne jest w okolicach otworu.
Okolice otworu są zarośnięte przez trawę, paprocie, małe drzewka oraz maliny. Na ścianach znajdują się pomarańczowe porosty oraz mech.
Podczas inwentaryzacji zauważono pająki, motyle oraz komary w jaskini.

Historia badań
Historia eksploracji

Jaskinia została odkryta w 03.11.1999 r. przez Cz. Szurę.

Historia dokumentacji

Pomiary wykonał 1999 r. Cz. Szura busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą.
Plan opracował Cz. Szura.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Szura Cz. 2001b (plan i opis); Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 2016a (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Bartłomiej Juroszek
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie