Dojście prowadzi z Łopusznej, skąd idziemy czarnym szlakiem turystycznym. Po ok. 2 h dochodzimy do połączenia ze szlakiem czerwonym na polanie Zielenica. Stąd kierujemy się czerwonym szlakiem w górną część polany i tuż po wejściu do lasu skręcamy w lewo na W. Schodzimy na przełaj kilkaset metrów, gdzie zauważamy liczne rowy rozpadlinowe i niewysokie ściany skalne. Idziemy do najniżej położonej, okazałej części osuwiska. W górnej części wału ograniczonego od W kilkunastometrowej wysokości skalistym zboczem znajduje się charakterystyczny mostek skalny. Od niego kierujemy się na NW i po ok. 20 m dochodzimy do rozpadliny będącej otworem opisywanej jaskini. Dojście bez trudności, zwiedzanie końcowych partii jaskini niebezpieczne (krucho).

Przez obszerną, trójkątną studnię wejściową wchodzimy do prostego, stromego korytarza, mającego do 2,5 m wysokości i 1,4 m szerokości. Po ok. 5,0 m znajduje się 1,5 m wysokości próg w dół, za którym główny korytarz kontynuuje się jeszcze na długości 1,5 m. Z tego miejsca odchodzi jeszcze kilka ciasnych szczelin na S: dwie na wysokości 1,8 m i jedna niska na wysokości dna głównego korytarza.

Jaskinia jest genezy osuwiskowej, powstała w piaskowcach magurskich. Dno poniżej otworu tworzy gleba pokryta liśćmi, w głębi natomiast gruz skalny.

W całości jest oświetlona światłem dziennym i znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych.

Flory nie obserwowano.

Stwierdzono obecność pająków i motyli.

O grotach i mostkach skalnych w Turniskach pisze Nowalnicki (1970). Alexandrowicz (1978, 1982) wspomina zaś o istnieniu rowów rozpadlinowych, skalnych labiryntów i grot szczelinowych. Wzmianki mogą dotyczyć opisywanego obiektu.

Jaskinia została zinwentaryzowana 26 września 1998 r. przez R. Dadela i T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej.

Plan opracował T. Mleczek.

Nowalnicki T. 1970 (wzmianka o grotach i mostkach skalnych w Turniskach); Alexandrowicz Z. 1978 (wzmianka o rowach rozpadlinowych); Alexandrowicz Z. 1982 (wzmianka o skalnych labiryntach i grotach szczelinowych); Mleczek T. 1998a (ujęta w wykazie jaskiń gorczańskich); Mleczek T. 1998b (plan i opis inwentarzowy); Wiśniewski W.W. 1998d (powtórzenie informacji wcześniejszych); Wiśniewski, W.W. 1998e (powtórzenie informacji wcześniejszych); Mleczek T. 1999k (informacja o inwentaryzacji jaskiń w Kiczorze); Klassek G., Mleczek T. 1999 (informacja o inwentaryzacji jaskiń w Kiczorze); Mleczek T. 1999l (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 2016b (plan i opis inwentarzowy).