W samym centrum wsi Imbramowice (plac z remizą OSP) leży cmentarz. W okolicach południowo-zachodniego narożnika cmentarza znajduje się wylot doliny Ostryszni. Dnem doliny biegnie, czasami zanikająca, polna droga, którą można dotrzeć do wsi Zawadka. W swym środkowym odcinku dolina ma charakter meandrującego przełomu, w którym odsłaniają się wychodnie wapieni skalistych (głównie w orograficznie lewym zboczu). Wychodnie te przyjmują formę kilku grup skalnych, w których pojawiają się otwory schronisk. Wchodząc do wąwozu mijamy pierwszą grupę skalną na skrzyżowaniu z boczną dolinką. Około 300 m dalej w północnym zboczu pojawia się kolejna grupa skał, która ciągnie przez następne kilkaset metrów. Tworząc co jakiś czas jednolity mur skalny. Opisywany obiekt leży za załomem jednego z najdłuższych takich murów.

Aby się dostać do schroniska trzeba się wspiąć około 3 m na skalny próg i dopiero z niego można się wsunąć do szczeliny. We wnętrzu znajdują się progi skalne powstałe na zaklinowanych głazach.
Schronisko powstało na dwóch szczelinach ciosowych, wskutek grawitacyjnego rozpadu masywu górnojurajskich wapieni skalistych. Mimo że obiekt nie jest pochodzenia krasowego na jego ścianach można zauważyć ślady korozji krasowej, w postaci niewielkich wżerów, a sporadycznie pojawiają się również nacieki grzybkowe. Dno jest skalne.
Schronisko w całości znajduje się pod wpływem zewnętrznych czynników atmosferycznych, choć we wnętrzu wyczuwa się większą niż na zewnątrz wilgotność. Wnętrze jest ciemne.
Na ścianach w pobliżu wejścia rozwijają się glony.
Brak przedstawicieli fauny.

Obiekt znany, lecz ze względu na małą atrakcyjność nie odwiedzany, do tej pory nie był wzmiankowany w literaturze.

Pomiary wykonał w październiku 2013 r. A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).