Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Okap Główny
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-01.15
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°51′30,50″, φ: 50°18′29,60″
Gmina Trzyciąż (gm. wiejska)
Powiat olkuski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe) | Dłubniański Park Krajobrazowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 355
Wysokość względna [m]
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
11
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Imbramowice, Wąwóz Ostryszni, dolina Dłubni.
Opis drogi dojścia do otworu
W samym centrum wsi Imbramowice (plac z remizą OSP) leży cmentarz. W okolicach południowo-zachodniego narożnika cmentarza znajduje się wylot doliny Ostryszni. Dnem doliny biegnie, czasami zanikająca, polna droga, którą można dotrzeć do wsi Zawadka. W swym środkowym odcinku dolina ma charakter meandrującego przełomu, w którym odsłaniają się wychodnie wapieni skalistych (głównie w orograficznie lewym zboczu). Wychodnie te przyjmują formę kilku grup skalnych, w których pojawiają się otwory schronisk. Wchodząc do wąwozu mijamy pierwszą grupę skalną na skrzyżowaniu z boczną dolinką. Około 300 m dalej w północnym zboczu pojawia się kolejna grupa skał, która ciągnie przez następne kilkaset metrów, tworząc co jakiś czas jednolity mur skalny. Opisywany obiekt leży u podstawy jednego z takich murów.
Opis jaskini

Schronisko jest najdłuższym okapem w Wąwozie Ostryszni. Bezpośrednio nad nim jest poprowadzonych kilka dróg wspinaczkowych. Ściany skalne pod okapem, oraz nad nim są pokryte czarnym nalotem.
Powstało wskutek erozyjnego podcięcia górnojurajskich wapieni skalistych. Dno jest wyścielone grubą warstwą liści pod którą znajduje się grunt gliniasto-próchniczny.
Forma morfologiczna, niespełniająca kryteriów obiektu jaskiniowego (brak ścian ograniczających pustkę skalną) - przyp. red. nauk.
Schronisko jest w całości oświetlone. Brak własnego mikroklimatu.
Brak flory i fauny.

Historia badań
Historia eksploracji

Ze względu na położenie w niewielkiej odległości od ścieżki na pewno znane i często odwiedzane. Do tej pory nie było wzmiankowane w literaturze.

Historia dokumentacji

Pomiary wykonał w październiku 2013 r. A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Adam Polonius
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2014
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie