W samym centrum wsi Imbramowice (plac z remizą OSP) znajduje się cmentarz. W okolicach południowo-zachodniego narożnika cmentarza znajduje się wylot doliny Ostryszni. Dnem doliny biegnie, czasami zanikająca, polna droga, którą można dotrzeć do wsi Zawadka. Dolina w swym środkowym odcinku ma charakter meandrującego przełomu, w którym odsłaniają się wychodnie wapieni skalistych (głównie w orograficznie lewym zboczu). Wychodnie te przyjmują formę kilku grup skalnych, w których pojawiają się otwory schronisk. Wchodząc do wąwozu mijamy pierwszą grupę skalną na skrzyżowaniu z boczną dolinką. Około 300 m dalej w północnym zboczu pojawia się kolejna grupa skał, w której leży opisywany obiekt.

Wejście do schroniska leży wysoko na zboczu, we wnętrzu pozostałości komina krasowego, u podstawy ściany skalnej. Pod niewielkim okapem znajduje się wąskie wejście do niewielkiej i ciasnej komórki. Pod północną ścianą komórką znajduje się prześwit w skale prowadzący do jakieś pustej, niedostępnej w tej chwili, przestrzeni.
Pusta przestrzeń rozwinęła się w wapieniach skalistych górnej jury. W stropie schroniska widać bloki wapienia spojone mlekiem wapiennym. Oprócz niewielkich i wysuszonych nacieków grzybkowych nie obserwowano innych form naciekowych. Namulisko jest piaszczysto-gliniaste z kamieniami i humusem. Namulisko jest częściowo rozgrzebane, a suche trawy w rozgrzebanym miejscu, świadczą że jest zamieszkiwane przez jakieś zwierzę.
Światło rozproszone oświetla całą komórkę.
W zasięgu światła na ścianach rozwijają się glony.
W trakcie prowadzenia prac, we wnętrzu nie zaobserwowano przedstawicieli fauny.

Częściowo wycięte krzewy przed wejściem świadczą, że obiekt bywa odwiedzany. Do tej pory nie był wzmiankowany w literaturze.

Pomiary wykonał w październiku 2013 r. A. Polonius.
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).