Naprzeciw dolnej części osiedla Gacki wznosi się Gackowa Baszta wysoka na kilkadziesiąt metrów ponad strumień Kluczwody, w której znajduje się niewielki, lecz z dala widoczny otwór jaskini. Podnóże skał jest ogrodzone siatką (ujęcie wód). Dojście: Do jaskini najwygodniej dostać się można zjeżdżając ze szczytu skały, gdyż podnóże jest mocno zarośnięte i kruche, stąd kilkunastumetrowa wspinaczka jest dość uciążliwa. Obejść skały można przechodząc niewielką kładką przy skrzyżowaniu dróg u podnóża masywu, po czym początkowo ku N, a następnie stromo przez zarośla wzdłuż północnej ściany ku E dochodzimy na szczyt skały przebity tunelem Schroniska Nad Gackami I (J.Olk.I-04.07). Po przejściu nim na drugą stronę kierujemy się w prawo (W) i dochodzimy na krawędź skały. Stanowisko zjazdowe można założyć z drzew, po czym zjeżdżamy kilkanaście metrów do niewidocznego z góry otworu.

Ładnie myty owalny otwór 1,5x1,2 m wprowadza do stopniowo obniżającego się meandrującego korytarza o owalnym przekroju kierującego się ku ESE. W jego wstępnej części pod stropem N ściany zaznacza się niewielka półka z krasowymi wymyciami. Za punktem o najmniejszym przekroju (0,8x0,8 m) owa rura wejściowa uchodzi do niemal poprzecznej szczeliny o przebiegu NW-SE. Jest ona wysoka na ponad 4 metry i poza środkowym odcinkiem wypełnionym tak jak i rura wejściowa próchnicą ze sporą ilością kości, oba jej końce wznoszą się skalnymi pochylniami o przekroju soczewkowym aż do wyklinowania się po paru metrach. SE kraniec szczeliny idący w głąb skały posiada dodatkową półkę – również wyklinowująca się, choć na samym końcu nieco rozmytą w jej E ścianie – która również po sam koniec usłana jest drobnymi kośćmi. Najszerszym miejscem szczeliny jest charakterystyczna rynna boczna znajdująca się na wysokości 1,8 m.

Jaskinia o krasowej genezie powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Dno pokrywa próchnica z drobnymi kościami.

Jaskinia jest sucha, światło rozproszone sięga większej części obiektu, jedynie najdalsze krańce szczeliny pozostają ciemne.

Na ścianach wegetują glony.

Zaobserwowano 2 podkowce małe (Rhinolophus hipposideros), muchówki, pająki (w tym Meta sp.), kosarze, motyle szczerbówka ksieni (Scoliopteryx libatrix).

Jaskinia znana wspinaczom, lecz poza krótką wzmianką o „otworze nie nazwanej dotąd jaskini” (Baran, Opozda 1985) drogi brak jakichkolwiek wzmianek.

Dokumentację sporządził 04.04.2015 r. N. Sznober.

Plan opracował N. Sznober.

Baran K., Opozda T. 1985 (wzmianka); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).