Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Schronisko przy Wierzchowskiej Górnej III |
Inne nazwy | Schronisko przy Głównym Otworze Jaskini Wierzchowskiej Górnej |
Nr inwentarzowy | J.Olk.I-04.85 |
Region | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°48′24,70″, φ: 50°10′30,20″ |
Gmina | Wielka Wieś (gm. wiejska) |
Powiat | krakowski |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa (Lasy Państwowe) | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | N |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 395 |
Wysokość względna [m] | |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
15,50
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Wyżyna Olkuska, Wierzchowie, Dolina Kluczwody, Obszar Natura 2000 - Dolinki Jurajskie. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jadąc drogą krajową nr 94 w miejscowości Biały Kościół skręcamy na SW kierując się drogowskazami do Jaskini Wierzchowskiej Górnej J.Olk.I-04.83. Po ok. 500 m dojeżdżamy do skrzyżowania i skręcamy w prawo do Wierzchowia. Po kolejnych 900 m dojeżdżamy do parkingu w Wierzchowiu. Z parkingu idziemy ul. Spacerową ok. 800 m za drogowskazem, w kierunku Jaskini Wierzchowskiej Górnej (na północ). W miejscu, gdzie wąska dolina zaczyna się rozszerzać, po prawej (wschodniej) stronie widać wielką grupę skalną z charakterystycznymi otworami Jaskini Wierzchowskiej Górnej. Otwór opisywanego schroniska leży kilkadziesiąt metrów na północ od głównego otworu Jaskini Wierzchowskiej Górnej i również jest dobrze widoczny z drogi do Bębła.
|
Opis jaskini |
Schronisko ma formę wysokiego korytarza, dość szerokiego na początku i zwężającego się ku końcowi. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Znane równie długo jak Jaskinia Wierzchowska Górna. |
Historia dokumentacji |
Kowalski nie wymienia obiektu jako osobnego schroniska, ale zaznacza go na swoim planie Jaskini Wierzchowskiej Górnej, włączając go do głównych ciągów jaskini. Pierwsze wzmianki na temat schroniska pojawiają się dopiero u Szelerewicza i Górnego w 1986 r. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Kowalski K. 1951 (na planie Jaskini Wierzchowskiej Górnej); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają, podają długość); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Adam Polonius, Norbert Sznober |
Redakcja | Halina Grodzicka |
Stan na rok | 2018 |
Grafika, zdjęcia |
![]() ![]() |