Z centrum Bębła jedziemy najpierw ul. Kwiatową w kierunku Wierzchowia. Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo, w ulicę Leśną. Po niecałych 200 m dojeżdżamy do posesji nr 9, po lewej stronie drogi (budynek odsunięty od drogi w głąb działki). Jaskinia znajduje się w skałkach na tyłach tego budynku.

Jest to obszerny tunel przebijający skałę na wylot posiadający boczne odnogi. W części SE znajduje się wejście do bardzo niskiego, meandrującego korytarzyka, który Kowalski opisywał jako osobne schronisko. Wejście do tego korytarzyka znajduje się pod wspólnym okapem z częścią główną, więc obie części należy traktować jak jedną całość.
Jaskinia powstała w górnojurajskich (oksford) wapieniach skalistych. Jej geneza jest związana z podziemnymi przepływami krasowymi, choć ostateczny wygląd nadały jej procesy grawitacyjno-wietrzeniowe. Na ścianach są widoczne rozmycia krasowe oraz ciemne naloty. Jaskinia jest pozbawiona nacieków jaskiniowych. Namulisko części głównej jest humusowo-gliniaste. W części bocznej, przy wejściu jest dużo kamieni a głębiej namulisko jest gliniaste z kośćmi zwierząt współczesnych na powierzchni. Namulisko nie było badane.
Boczny korytarzyk tonie w mroku, a temperatura i wilgotność jest bardziej ustabilizowana. Część główna jest widna i mocno przewiewna.
W części głównej brak przedstawicieli flory i fauny. W bocznym korytarzyku gnieżdżą się liczne muchówki i pająki z rodzaju Meta.

Jaskinia znana od bardzo dawna. Według Kowalskiego do 1951 nie była wymieniana w literaturze, ale zaznaczona na mapie Ossowskiego, przedstawiającej otoczenie Jaskini Wierzchowskiej Górnej. Prawdopodobnie znajduje się również na mapie Ciętaka (1935) jako nieopisana jaskinia.

Po raz pierwszy omawia ją K. Kowalski, nadając jej numer 99 oraz 100 (boczny korytarzyk). W 1986 r. Szelerewicz i Górny wymieniają ją i podają wymiary.
Pomiary wykonał w 2015 r. Norbert Sznober.
Plan opracował N. Sznober.

Ciętak Z. 1935 (zaznaczona na mapie, bez opisu i planu); Kowalski K. 1951 (plan, opis); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają, podają długość); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2018a (plan i opis inwentarzowy).