Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Jaskinia Deszczowa Rynna
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Cz.III-06.69
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°32′28,70″, φ: 50°35′19,20″
Gmina Kroczyce (gm. wiejska)
Powiat zawierciański
Województwo śląskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Orlich Gniazd
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 350
Wysokość względna [m] 25
Głębokość [m]
Przewyższenie [m]
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
7
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Kroczyce, Popielowa Góra, Obszar NATURA 2000 Ostoja Kroczycka, Wyżyna Częstochowska.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się w rejonie wybitnego filara, wysuniętego najdalej na północ z całej grupy skalnej Popielowej. Filar widoczny jest z drogi asfaltowej Rzędkowice - Kostkowice nawet w okresie letnim. Oddalony jest od niej około 50 m. W literaturze taternickiej filar określany jest nazwą Bogdanka. Aby dotrzeć do otworu Jaskini Deszczowej Rynny, obchodzimy filar z prawej strony i stromym podejściem kierujemy się do wysokiej bramy skalnej. Stok pokryty jest osadami jaskiniowymi wydobytymi podczas wykopalisk archeologicznych w Jaskini Deszczowej J.Cz.III-06.24. W górnej części stoku, pod blokiem skalnym, widnieje mały otwór Jaskini Deszczowa Rynna. Należy przyjąć, że przy otworze znajduje się stożek osadów pochodzących z wykopalisk archeologicznych w Jaskini Deszczowej.
Opis jaskini

Korytarz średniej wysokości ok. 1 m ma liczne boczne odgałęzienia, którymi wędrują lisy. Można sądzić, że odgałęzienia te przebijają się na wschodnią stronę Bogdanki.
Jaskinia rozwinięta jest w wapieniach skalistych górnej jury na pęknięciu o azymucie 900.
Namulisko jaskiniowe jest piaszczyste z domieszką humusu. Brak form naciekowych.
Jaskinia jest nieoświetlona i bardzo wilgotna. Fragmenty korytarzy pokryte są błotem, na którym widoczne są ślady wędrujących zwierząt.
Brak obserwacji flory i fauny.

Historia badań
Historia eksploracji
Historia dokumentacji

W 2013 r. wspomina o niej K. Mazik, podając podstawowe parametry.
Pomiary wykonał w maju 2013 r. K. Mazik przy współpracy M. i M. Wicher.
Plan sporządził K. Mazik.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Mazik K. 2013 (wymienia, podaje podstawowe parametry).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Krzysztof Mazik
Redakcja Adam Polonius
Stan na rok 2020
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie