Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Okno w Deszczowej Skale
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Cz.III-06.71
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°32′28,70″, φ: 50°35′19,20″
Gmina Kroczyce (gm. wiejska)
Powiat zawierciański
Województwo śląskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Orlich Gniazd
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu SW
Pozostałe otwory 2 - ku NE.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 366
Wysokość względna [m] 40
Głębokość [m]
Przewyższenie [m]
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
3
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Kroczyce, Popielowa Góra, Obszar NATURA 2000 Ostoja Kroczycka, Wyżyna Częstochowska.
Opis drogi dojścia do otworu
Schronisko znajduje się w rejonie wybitnego filara, wysuniętego najdalej na północ z całej grupy skalnej Popielowej. Filar widoczny jest z drogi asfaltowej Rzędkowice - Kostkowice nawet w okresie letnim. Oddalony jest od niej około 50 m. W literaturze taternickiej filar określany jest nazwą Bogdanka. Skały Bogdanki usytuowane są prostopadle do Deszczowej Skały, u podstawy której znajdują się otwory jaskiń Deszczowej J.Cz.III-06.24 i Schroniska w Krużganku J.Cz.III-06.27. Okno w Deszczowej Skale położone jest bezpośrednio nad otworem Schroniska w Krużganku J.Cz.III-06.27, na tym samym pęknięciu ciosowym, 7 m wyżej.
Opis jaskini

Aby zobaczyć korytarz schroniska i jego niezwykłe piękno, należy dotrzeć do otworu SW. Konieczne w tym celu jest okrążenie Deszczowej Skały i podejście zalesionym stokiem pod grań. Od południowego-zachodu Okno ma 2,4 m wysokości i 0,8 m szerokości. Przesłonięte jest częściowo dużym blokiem wysokości 1 m. Jest nachylony lekko w dół, na ścianach można zaobserwować poziome wyżłobienia wtórne, powstanie których wiąże się z burzami piaskowymi i po trzech metrach kończy się w drugim otworze 7 m progiem.
Tunel powstał w wapieniach skalistych górnej jury i jest rozmyty przez wody krasowe.
Brak form naciekowych. Namulisko jest skąpe składa się z próchnicy i gruzu wapiennego.
Jest całkowicie oświetlony światłem dziennym i przewiewny.
Na ścianach rozwijają się glony i mchy.
Brak przedstawicieli fauny.

Historia badań
Historia eksploracji
Historia dokumentacji

W 2013 r. wspomina o nim K. Mazik, podając podstawowe parametry.
Pomiary wykonał w maju 2013 r. K. Mazik i K. Kościelecki.
Plan sporządził K. Mazik.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Materialy archiwalne
Mazik K. 2013 (wymienia, podaje podstawowe parametry). Opracował Krzysztof Mazik.
Autorzy opracowania Krzysztof Mazik
Redakcja Adam Polonius
Stan na rok 2020
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan Podgląd grafiki widok ze schroniska ku NE
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie