Punktem wyjściowym w rejon Góry Słupsko jest wieś Kostkowice. Ulicami Szkolną i Długą możemy dojechać do przełęczy między Grzbietem Chrapy a Górą Słupsko. Stąd, zielonym szlakiem pieszym, trawersującym zachodnie zbocze Góry Słupsko, idziemy ok. 300 m do charakterystycznego miejsca, gdzie szlak przechodzi między dwoma ostańcami (Brama Słupska). Na prawo od Bramy i kilka metrów wyżej, pod zakrzaczonym murem skalnym, znajdują się otwory Jaskini nad Bramą Słupską J.Cz.III-06.111 i Jaskini za Uchem J.Cz.III-06.112. Od Bramy dalej idziemy kilkadziesiąt metrów zielonym szlakiem w kierunku obszernej polany z ostańcami. 15 m przed polaną skręcamy w prawo. 15 m od szlaku i nieco wyżej pod niewielką skałką znajdujemy otwór Schroniska Wykutego. Do schroniska możemy dotrzeć tymże zielonym szlakiem od Zalewu Kostkowice. Szlak prowadzi przez północne stoki Słupska, przecina malowniczą polankę z ostańcami i wchodzi na zachodnie zalesione zbocze. Po 15 metrach od granicy lasu skręcamy w lewo do skałki z otworem Schroniska Wykutego.

Obrys otworu przypomina literę M i ma wysokość 1,20 m przy szerokości 1,30 m. Za otworem w lewo odchodzi krótki, szczelinowaty korytarzyk, natomiast w prawo długi na 5 metrów korytarz ze śladami przepływu wadycznego. Na przekrojach widać charakterystyczne wymycia i rynnę inicjalną w spągu. Na prawej ścianie tuż za otworem, w 2/3 wysokości korytarza widoczne są pozostałości żył kalcytu. Górna ma grubość 11 cm, dolna 3 cm. Może to być dowodem, że schronisko pierwotnie wypełnione było osadami i naciekami, które zostały wyeksploatowane przez szpatowców.
Schronisko ma genezę krasową. Rozwinięte jest w wapieniach górnej jury.
Nie zaobserwowano form naciekowych. Aktualnie namulisko jest skąpe i składa się z próchnicy i gruzu.
Wnętrze jest mroczne a w głębi ciemne. Nie posiada własnego mikroklimatu.
Stanowi siedlisko troglofilnych gatunków komarów, ciem i pająków.

Schronisko znane miejscowej ludności, eksploatowane (?) lecz dotychczas niewzmiankowane w literaturze.

Pomiary wykonał we wrześniu i w październiku 2013 r. K. Mazik.
Plan sporządził K. Mazik.