Od wylotu Wąwozu Stodoliska idziemy ścieżką prowadzącą jego dnem. Po ok. 120 m mijamy dużą grupę skalną położoną na lewym zboczu z dobrze widocznymi otworami Tunelu w Stodoliskach J.Olk.I-02b.30, a po dalszych 20 m, wyraźne zwężenie wąwozu. Ponad zwężeniem skręcamy na prawe zbocze kierując się w stronę wybitnej grupy skalnej położonej na prawo od żlebu, gdzie znajdują się Schronisko Ciasne w Stodoliskach J.Olk.I-02b.16 i Nisza z Kominem w Stodoliskach J.Olk.I-02b.17. Następnie wzdłuż podstawy ścian idziemy ku zachodowi do kolejnego, stromego żlebu. Widoczny z dala dolny otwór schroniska znajduje się po przeciwległej stronie tego żlebu.

Za otworem dolnym (1.) o wysokości 3,5 m i szerokości 4,3 m znajduje się nachylony próg prowadzący do otworu 2.

Schronisko rozwinięte jest w wapieniu skalistym jury górnej. Ma genezę krasową. Namulisko w niszy za otworem dolnym humusowe, pokryte liśćmi; w dalszej części spąg skalny. Nacieków brak.

Mikroklimat zależny od warunków panujących na powierzchni. Światło sięga do końca.

Na ścianach całego schroniska glony, mchy i paprocie (Asplenium trichomanes). W górnym otworze rośnie buk (Fagus sylvatica).

W trakcie inwentaryzacji nie stwierdzono występowania fauny.

Schronisko znane od dawna. Zapewne pierwszą informację o nim podaje S.J. Czarnowski (1911).

Zostało zinwentaryzowane 07.09.1946 r. przez K. Kowalskiego. Wymienione przez M. Szelerewicza i A. Górnego (1986). Zinwentaryzowane 26.04.1998 r. przez B. Michalską i M. Wawrykę. Pomiary wykonano przy pomocy busoli Freiberg i taśmy z włókna szklanego. Obserwacje uzupełniające przeprowadził M. Wawryka-Drohobycki 04.05.2019 r., który przy pomocy odbiornika Garmin GPSmap 62 ustalił współrzędne geograficzne otworu.
Plan opracował M. Wawryka.

Czarnowski S.J. 1911 (położenie, krótki opis); Czarnowski S.J. 1926 (położenie, krótki opis, lokalizacja na schematycznej mapie); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymienione); Kowalski K. 1951 (plan i opis inwentarzowy, lokalizacja na mapie); Szelerewicz M., Górny A., 1986 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Gradziński i in. 1998a (plan i opis inwentarzowy, lokalizacja na mapie); Gradziński M. i in. 2020 (plan i opis inwentarzowy, lokalizacja na mapie).