Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Tunel w Paskowych Dołach
Inne nazwy ?Schronisko na Paskowych dołkach, ?Schronisko Paska, ?Jaskinia w Sułoszowej, Schronisko w górnym wąwozie bocznym w Sułoszowej
Nr inwentarzowy J.Olk.I-02c.203
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°45′02,10″, φ: 50°15′03,54″
Gmina Sułoszowa (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Ojcowski Park Narodowy - otulina
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory 2 - ku E, wys. otw. 418 m n.p.m., wys. otw. nad dnem wąwozu 18 m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 415
Wysokość względna [m] 15
Głębokość [m] 2,50
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 2,50
Długość [m]
w tym szacowane [m]
11
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Sułoszowa I, Paskowe Doły, Wyżyna Olkuska
Opis drogi dojścia do otworu
Schronisko położone jest w skałach na prawym zboczu bocznego wąwozu Paskowe Doły w jego środkowej części. Od wylotu wąwozu do Doliny Prądnika (koło nieczynnej piekarni w Sułoszowej) idziemy utwardzoną drogą w górę wąwozu, ok. 1 km, aż do wyraźnego rozszerzenia wąwozu. Skręcamy na prawe zbocze, kierując się ku grupie skał z dobrze widocznym północnym otworem (1.) Tunelu w Paskowych Dołach. Otwór południowo-wschodni (2.) znajduje się po drugiej stronie grzędy skalnej.
Opis jaskini

Za otworem północnym (1.) o wysokości 3 m i szerokości 3 m znajduje się korytarz prowadzący do otworu południowo-wschodniego (2.) o wysokości 2,5 m i szerokości 2,7 m.

Schronisko jest utworzone w wapieniu skalistym jury górnej na rozmytych ukośnych szczelinach ciosowych. Ściany całego schroniska są zwietrzałe. Namulisko humusowe z gruzem wapiennym, w otworach pokryte liśćmi. Występuje naciek grzybkowy.

Schronisko suche, zacienione.

Ściany w otworze północnym pokryte glonami, porostami i mchami; w tym otworze na spągu rośliny nasienne (Aegopodium podagraria, Chelidonium majus). Ściany w pozostałych częściach schroniska pokryte glonami i porostami.

W trakcie inwentaryzacji stwierdzono występowanie ślimaków (Chilostoma faustinum) oraz pająków.

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko znane od dawna; być może pierwsze pisemne wzmianki jego dotyczące pochodzą od S.J. Czarnowskiego (1905a, 1911, 1911b).

Historia dokumentacji

Zostało zinwentaryzowane 05.11.1947 r. przez K. Kowalskiego, wymienione przez M. Szelerewicza i A. Górnego (1986). Zinwentaryzowane 29.05.1999 r. przez B. Michalską i M. Wawrykę. Pomiary wykonano przy pomocy busoli Freiberg i taśmy z włókna szklanego. Obserwacje uzupełniające przeprowadził M. Wawryka-Drohobycki 19.10.2019 r., który przy pomocy odbiornika Garmin GPSmap 62 ustalił współrzędne geograficzne otworu.
Plan opracował M. Wawryka.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Czarnowski S.J. 1905a (wzmianka o jaskiniach i schroniskach we wsi Sułoszowa, być może dotyczy tego schroniska); Czarnowski S.J. 1911, 1911b (wzmianka o Schronisku na Paskowych dołkach we wsi Sułoszowa na gruncie Jana Paska, zapewne dotyczy tego schroniska lub Jaskini w Paskowych Dołach); Czarnowski S.J. ok. 1914 (lokalizacja Schroniska Paska na schematycznej mapie, zapewne dotyczy tego schroniska lub Jaskini w Paskowych Dołach); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymieniona Jaskinia w Sułoszowej, informacja ta zapewne dotyczy tego schroniska lub Jaskini w Paskowych Dołach); Kowalski K. 1951 (opis inwentarzowy, plan, lokalizacja na mapie); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Gradziński M. i in. 2001 (opis inwentarzowy, plan, lokalizacja na mapie); Bijak U., Rutkowski M. 2012a (uwagi dotyczące nazewnictwa); Bijak U., Rutkowski M. 2012b (uwagi dotyczące nazewnictwa); Gradziński M. i in. 2020 (opis inwentarzowy, plan, lokalizacja na mapie).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Michał Gradziński, Beata Michalska
Redakcja Józef Partyka
Stan na rok 2020
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki otwór 1 Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie