Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Wyzior |
Inne nazwy | Jaskinia Niżnia pod Zamkiem |
Nr inwentarzowy | T.E-08.21 |
Region | Tatry |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°51′51,81″, φ: 49°14′21,38″ |
Gmina | Kościelisko (gm. wiejska) |
Powiat | tatrzański |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | S |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 1045 |
Wysokość względna [m] | 12 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 8 |
Deniwelacja [m] | 8 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
24
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, naprzeciw początku czerwonego szlaku do Jaskini Mylnej i Raptawickiej, ponad suchym otworem południowym Jaskini Wodnej pod Pisaną. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Według Kowalskiego (1953a) : „Za pierwszym mostkiem w górę od znakowanej ścieżki do jaskiń skręcamy na prawy (or.) stok i wznosimy się nim w górę aż do poziomu otworu, po czem trawersujemy ku niemu stromymi, zalesionymi upłazkami. Dość trudno. Zwiedzanie łatwe”.
|
Opis jaskini |
Za otworem wysokim na 8 m i szerokim na 3 m wznosi się ku górze obszerny, zawaliskowy korytarz. Po kilkunastu metrach zwęża się i obniża, prowadząc do końcowego rozszerzenia, przechodzącego w ciasną, niedostępną szczelinę. Schronisko powstało na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Wójcik (1960b, 1966a) uważa schronisko za zachowany fragment podziemnego przepływu Potoku Kościeliskiego ze zlodowacenia riss, a osady w nim występujące za interglacjalne brekcje z interglacjału riss-mindel. Światło sięga do końca, roślinność zielona dość obfita (nie była badana). Kowalski (1955a) opisuje ze schroniska owady Triphosa dubitata L. i Scoliopteryx libatrix (L.). |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko po raz pierwszy opisał Szokalski (1934), który omyłkowo wziął je za Jaskinię Niżnią pod Zamkiem 22 lipca 1952 r. |
Historia dokumentacji |
Opis inwentarzowy i plan sporządził Kowalski (1953a). Wójcik (1960b, 1966a) podaje schematyczną lokalizację, określa genezę i wiek schroniska oraz opis namuliska. Wysokość otworu ustalono na podstawie mapy topograficznej 1:10.000 TATRY POLSKIE. Fotografię otworu wykonała I. Luty. Dane zaktualizowała I. Luty (2009). |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Szokalski, J. 1934 (opis pod nazwą Jaskinia Niżna pod Zamkiem); Kowalski, K. 1953a (opis i plan), Kowalski, K. 1955a (fauna), Wójcik, Z. 1960b (schematyczna lokalizacja, osady, geneza, wiek); Wójcik, Z. 1966a (geneza, osady, wiek); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10 000); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
[Siarzewski, W., Zwolińska, Z.] 1986 (szkic terenowo-pomiarowy).
|
Autorzy opracowania | Jerzy Grodzicki |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2010 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |