Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Wyzior
Inne nazwy Jaskinia Niżnia pod Zamkiem
Nr inwentarzowy T.E-08.21
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°51′51,81″, φ: 49°14′21,38″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu S
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1045
Wysokość względna [m] 12
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 8
Deniwelacja [m] 8
Długość [m]
w tym szacowane [m]
24
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, na prawym orograficznie zboczu Doliny Kościeliskiej, naprzeciw początku czerwonego szlaku do Jaskini Mylnej i Raptawickiej, ponad suchym otworem południowym Jaskini Wodnej pod Pisaną.
Opis drogi dojścia do otworu
Jaskinia znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Według Kowalskiego (1953a) : „Za pierwszym mostkiem w górę od znakowanej ścieżki do jaskiń skręcamy na prawy (or.) stok i wznosimy się nim w górę aż do poziomu otworu, po czem trawersujemy ku niemu stromymi, zalesionymi upłazkami. Dość trudno. Zwiedzanie łatwe”.
Opis jaskini

Za otworem wysokim na 8 m i szerokim na 3 m wznosi się ku górze obszerny, zawaliskowy korytarz. Po kilkunastu metrach zwęża się i obniża, prowadząc do końcowego rozszerzenia, przechodzącego w ciasną, niedostępną szczelinę. Schronisko powstało na szczelinie w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii paraautochtonicznej. Wójcik (1960b, 1966a) uważa schronisko za zachowany fragment podziemnego przepływu Potoku Kościeliskiego ze zlodowacenia riss, a osady w nim występujące za interglacjalne brekcje z interglacjału riss-mindel.

Światło sięga do końca, roślinność zielona dość obfita (nie była badana).

Kowalski (1955a) opisuje ze schroniska owady Triphosa dubitata L. i Scoliopteryx libatrix (L.).

Historia badań
Historia eksploracji

Schronisko po raz pierwszy opisał Szokalski (1934), który omyłkowo wziął je za Jaskinię Niżnią pod Zamkiem 22 lipca 1952 r.

Historia dokumentacji

Opis inwentarzowy i plan sporządził Kowalski (1953a). Wójcik (1960b, 1966a) podaje schematyczną lokalizację, określa genezę i wiek schroniska oraz opis namuliska. Wysokość otworu ustalono na podstawie mapy topograficznej 1:10.000 TATRY POLSKIE. Fotografię otworu wykonała I. Luty. Dane zaktualizowała I. Luty (2009).
Plan wg K. Kowalskiego (1953a).

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Szokalski, J. 1934 (opis pod nazwą Jaskinia Niżna pod Zamkiem); Kowalski, K. 1953a (opis i plan), Kowalski, K. 1955a (fauna), Wójcik, Z. 1960b (schematyczna lokalizacja, osady, geneza, wiek); Wójcik, Z. 1966a (geneza, osady, wiek); TATRY POLSKIE 1984 (lokalizacja na mapie 1:10 000); Gradziński, R. i in. 1985a (dane morfometryczne, lokalizacja na mapie); Jaskinie TPN 1993b (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
[Siarzewski, W., Zwolińska, Z.] 1986 (szkic terenowo-pomiarowy).
Autorzy opracowania Jerzy Grodzicki
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie