Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schron z Napisami
Inne nazwy
Nr inwentarzowy T.E-09.24
Region Tatry
Współrzędne WGS84 λ: 19°52′17,56″, φ: 49°14′08,72″
Gmina Kościelisko (gm. wiejska)
Powiat tatrzański
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Skarb Państwa | Tatrzański Park Narodowy
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 1217
Wysokość względna [m] 51
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
4
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Dolina Kościeliska, na lewym orograficznie zboczu Wąwozu Kraków, na stoku Żaru, poniżej Wielkiej Turni.
Opis drogi dojścia do otworu
Obiekt znajduje się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego – dojście i zwiedzanie jest możliwe tylko po uzyskaniu zezwolenia Dyrekcji Parku. Z Hali Pisanej dnem Wąwozu Kraków dochodzimy do miejsca, skąd na prawym orograficznie zboczu odchodzi żleb prowadzący do Arkady (T.E-09.07). Na przeciwległym (lewym or. zboczu) odchodzi w górę szeroki, trawiasty żleb, prowadzący do otworu Dudziej Dziury (T.E-09.21). Idąc dalej w górę wzdłuż skalistego żeberka, ograniczającego żleb z jego prawej (or. lewej) strony, po około 30 m skręcamy na siodełko w żeberku (jest to jedyna możliwość wyjścia w prawo ze żlebu) i kierujemy się dalej w prawo, pod skałki. Po kilku metrach natrafiamy na duży otwór schronu. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini

Zbliżony do prostokąta otwór schronu (szeroki na około 1,2 m i wysokości około 2,8 m) jest nakryty wysokim okapem i prowadzi do obszernej nyży, kontynuującej się jako ciasny i niski przy końcu korytarzyk.

Całość sprawia wrażenie fragmentu większego zamulonego systemu, rozwiniętego w wapieniach malmo-neokomu wierchowej serii autochtonicznej. We wstępnej części namulisko stanowi gleba, w głębi jest ono gliniaste z piaskiem wapiennym.

Schronisko jest wilgotne, światło sięga do końca. Roślinność zielona (kwiatowe, mchy i porosty) występuje w obrębie całego schroniska. Występują kosarze, komary i ślimaki.

Historia badań
Historia eksploracji

Na ścianach jest wiele wyrytych napisów, obecnie maskowanych przez mchy. Odczytać można daty 1929 i 1940, co świadczy o zwiedzaniu schronu. Brak jednak jakichkolwiek informacji o schronisku w publikacjach i materiałach archiwalnych - można więc przypuszczać, że były to przypadkowe penetracje.

Historia dokumentacji

Schron został znaleziony w dniu 22 września 1978 r. przez zespół prowadzący prace terenowe w ramach inwentaryzacji jaskiń tatrzańskich OW PTPNoZ (J. Bednarek, A. Burkacka, R.M. Kardaś i A. Rygier). Dokumentację sporządził R.M. Kardaś przy współpracy A. Burkackiej. Pomiary wykonano taśmą parcianą i busolą geologiczna Meridian. Zaktualizował R.M. Kardaś (2009 r.).
Plan opracował R.M. Kardaś.

Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Kardaś, R.M. 1979e (informacja o znalezieniu); Jaskinie TPN 1994 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Rafał M. Kardaś
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2010
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie