Schronisko znajduje się w pierwszej skale na lewym zboczu doliny Będkowskiej we wzgórzu zwanym Żarnowa. Otwór znajduje się u podnóża ściany skalnej, wychodzi on na stok stromego zbocza i położony jest 15 m powyżej drogi. Dochodzimy do niego idąc stromą ścieżką prowadzącą od drewnianej wiaty stojącej przy drodze z Brzezinki do doliny Będkowskiej. W tej samej skale u jej podnóża znajduje się otwór Schroniska w Łączkach I.

Stanowi je wnęka o szerokości i długości 2 m, wysokości do 2,5 m.
Schronisko jest utworzone w wapieniach skalistych górnej jury (oksford),silnie strzaskanych rozpadających się na ostrokrawędzisty gruz. Ściany nierówne, zwietrzałe, bez widocznych form erozyjnych świadczących o warunkach powstania próżni.
Nacieków brak. Na skalnym dnie niewielka ilość gruzu wapiennego i cienka warstewka humusowego osadu.
Jest suche, w całości widne, w całości znajduje się w zasięgu powierzchniowych zmian atmosferycznych
Na ścianach wegetują porosty, mszaki i licznie rośliny wyższe.

Schronisko było znane od dawna, zostało udokumentowane przez Kowalskiego (1951). Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (09.2009 r.). Pomiary wykonali M. Migas i M. Pruc (09.2009 r.).
Plan opracował M. Pruc.

Kowalski K. 1951 (inwentarzowy opis jaskini poz. 128, "Schronisko w Łączkach II" [12.IV. 1946 r.]); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (w pełnym wykazie jaskiń i schronisk Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej poz. II.F.2); Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).