Od wywierzyska potoku Będkówki idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie znajduje się duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały. W grupie skalnej schodzącej najbardziej do dna doliny widoczny jest z daleka otwór Tunelu Wysokiego w Wielkiej Skale. Znajduje się on 7 m nad podstawą skały, dochodzimy do niego pokonując stromy, łatwy próg skalny. Od otworu tunelu podchodzimy stromym żlebem z progiem skalnym do górnego otworu Tunelu Pośredniego znajdującego się 5 m powyżej.

Otwory tunelu znajdują się w niewielkiej skałce, górny, o skalnym dnie, ma wysokości 0,4 i szerokość 0,5 m, bezpośrednio za nim metrowy próg skalny sprowadza do niewielkiej salki z drugim, dolnym otworem o szerokości 3 m i wysokości 1,5 m. Ma on trójkątny przekrój. Salka znajduje się pod wielkim blokiem skalnym, pod nim widoczne jest wejście do niskiego korytarzyka.
Tunel o krasowej genezie powstał w wapieniach skalistych górnej jury (oksford) na ukośnej szczelinie, później zmienionej przez osiadanie dużych bloków skalnych.
Szaty naciekowej brak. Namulisko jest brązowe, ilaste z gruzem wapiennym, wydaje się być obfite.
W całości znajduje się w zasięgu wpływów atmosferycznych, cały jest oświetlony.
Na ścianach występują glony, mchy i porosty.

Dotychczas nie był wzmiankowany w literaturze.

Aktualną inwentaryzację sporządził A. Górny (05.11.2009 r.). Pomiary wykonali P. Nowik i M. Pruc, (05.11.2009 r.).
Plan opracował M. Pruc.

Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).