Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Tunel Ciasny na Tomaszówkach Dolnych
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Olk.I-07.53
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°46′42,00″, φ: 50°11′32,00″
Gmina Wielka Wieś (gm. wiejska)
Powiat krakowski
Województwo małopolskie
Właściciel terenu Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu W
Pozostałe otwory 2 - ku NE, 420 m n.p.m.
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 420
Wysokość względna [m] 10
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 0
Deniwelacja [m] 0
Długość [m]
w tym szacowane [m]
12
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Olkuska, Dolina Będkowska.
Opis drogi dojścia do otworu
Od wywierzyska potoku Będkówka idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały, 300 m dalej z prawej strony mijamy grupę skałek z dużym otworem Jaskini Łabajowej. Idąc dalej dnem doliny przechodzimy około 300 m mijając z prawej strony zalesione zbocze Dupnej Góry i dochodzimy do kolejnego zalesionego wzgórza z kilkoma grupami skalnymi Tomaszówek Dolnych. W pierwszej grupie skałek widoczny jest duży otwór Jaskini Na Tomaszówkach II, a 10 metrów od niego na S znajduje się niewielki NE otwór Tunelu Ciasnego na Tomaszówkach Dolnych.
Opis jaskini

Jaskinię tworzy ciasny korytarz przebijający niewielką skałkę. Za otworem NE o wysokości 1,2 i szerokości 0,5 m ciągnie się niski, 5-cio metrowy korytarz. Na końcu przechodzimy zwężenie z głazem w dnie, za nim znajduje się rozszerzenie ze szczelinowym kominem 2 metrowej wysokości w stropie. W kierunku SW odchodzi meandrujący, ciasny korytarz po 2 metrach kończy się, a biegnący ku zachodowi niski korytarz po 3 metrach wyprowadza w drugim otworze, który znajduje się u podstawy skałki, jest szeroki na metr i ma 0,4 m wysokości.

Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), utworzona w znacznej części na pionowym pęknięciu NE-SW. Wewnątrz liczne formy erozyjne w postaci drobnych kanalików i wżerów, kotły wirowe, powierzchnia ścian pokryta ostrymi, drobnymi wyrostkami.

Nacieków w jaskini brak. Osady namuliska skąpe, przy otworach humus i liście, wewnątrz osady ilaste, brązowe z gruzem wapiennym.

Jaskinia wewnątrz wilgotna, wyczuwalny jest przewiew pomiędzy otworami.
Światło sięga kilka metrów od otworów.
W otworach na ścianach wegetują glony i mszaki.

Wewnątrz licznie występują pajęczaki, oraz motyle paśnik jaskiniec Triphosa dubitata.

Historia badań
Historia eksploracji
Jaskinia dotychczas nie była wzmiankowana w literaturze.
Historia dokumentacji
Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (03.12.2009 r.). Pomiary wykonali A. Górny, T. Ostrowski (03.12. 2009 r.).
Plan opracował A. Górny.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Autorzy opracowania Andrzej Górny
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie