Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Tunel Ciasny na Tomaszówkach Dolnych |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | J.Olk.I-07.53 |
Region | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°46′42,00″, φ: 50°11′32,00″ |
Gmina | Wielka Wieś (gm. wiejska) |
Powiat | krakowski |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Prywatny | Park krajobrazowy Dolinki Krakowskie |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | W |
Pozostałe otwory | 2 - ku NE, 420 m n.p.m. |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 420 |
Wysokość względna [m] | 10 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
12
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Wyżyna Olkuska, Dolina Będkowska. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Od wywierzyska potoku Będkówka idziemy w górę doliny, po przejściu około 750 m po prawej stronie duża grupa skalna - masyw Wielkiej Skały, 300 m dalej z prawej strony mijamy grupę skałek z dużym otworem Jaskini Łabajowej. Idąc dalej dnem doliny przechodzimy około 300 m mijając z prawej strony zalesione zbocze Dupnej Góry i dochodzimy do kolejnego zalesionego wzgórza z kilkoma grupami skalnymi Tomaszówek Dolnych. W pierwszej grupie skałek widoczny jest duży otwór Jaskini Na Tomaszówkach II, a 10 metrów od niego na S znajduje się niewielki NE otwór Tunelu Ciasnego na Tomaszówkach Dolnych.
|
Opis jaskini |
Jaskinię tworzy ciasny korytarz przebijający niewielką skałkę. Za otworem NE o wysokości 1,2 i szerokości 0,5 m ciągnie się niski, 5-cio metrowy korytarz. Na końcu przechodzimy zwężenie z głazem w dnie, za nim znajduje się rozszerzenie ze szczelinowym kominem 2 metrowej wysokości w stropie. W kierunku SW odchodzi meandrujący, ciasny korytarz po 2 metrach kończy się, a biegnący ku zachodowi niski korytarz po 3 metrach wyprowadza w drugim otworze, który znajduje się u podstawy skałki, jest szeroki na metr i ma 0,4 m wysokości. Jaskinia krasowa powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford), utworzona w znacznej części na pionowym pęknięciu NE-SW. Wewnątrz liczne formy erozyjne w postaci drobnych kanalików i wżerów, kotły wirowe, powierzchnia ścian pokryta ostrymi, drobnymi wyrostkami. Nacieków w jaskini brak. Osady namuliska skąpe, przy otworach humus i liście, wewnątrz osady ilaste, brązowe z gruzem wapiennym. Jaskinia wewnątrz wilgotna, wyczuwalny jest przewiew pomiędzy otworami. Światło sięga kilka metrów od otworów. W otworach na ścianach wegetują glony i mszaki. Wewnątrz licznie występują pajęczaki, oraz motyle paśnik jaskiniec Triphosa dubitata. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Jaskinia dotychczas nie była wzmiankowana w literaturze.
|
Historia dokumentacji |
Aktualną dokumentację sporządził A. Górny (03.12.2009 r.). Pomiary wykonali A. Górny, T. Ostrowski (03.12. 2009 r.).
Plan opracował A. Górny. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie Wyżyny Olkuskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Andrzej Górny |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2013 |
Grafika, zdjęcia | plan |
Obiekt w serwisie Geostanowiska | Geostanowisko |