Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Kawerna w Pychowicach II |
Inne nazwy | Kawerna II |
Nr inwentarzowy | J.BK-02.19 |
Region | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°52′54,59″, φ: 50°01′56,64″ |
Gmina | Kraków (gm. miejska) |
Powiat | Kraków |
Województwo | małopolskie |
Właściciel terenu | Komunalny |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | NNE |
Pozostałe otwory | 2 - ku NNE, 235 m n.p.m. |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 235 |
Wysokość względna [m] | 35 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 0 |
Deniwelacja [m] | 0 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
23
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Brama Krakowska, Zręby Południowe, Okolice Kostrza (Góra Pychowicka), Kraków-Pychowice. |
Opis drogi dojścia do otworu |
Kawerna znajduje się w centralnej części Góry Pychowickiej (Górka św. Piotra). Idziemy do niej od przystanku MPK Pychowice II (autobusy linii 112 i 162 z pętli przy Rondzie Grunwaldzkim), drogą w kierunku Tyńca. Po ok. 200 m skręcamy w lewo, w drogę prowadzącą do Skotnik (ulica Skotnicka). Po przejściu ok. 200 m dochodzimy do niewielkiej polanki, skąd w prawo ok. 50 m ścieżkami do kanionu wykutego w skale. Do otworu schodzimy w dół.
|
Opis jaskini |
Kawernę tworzy komora o długości 17 m, szerokości 4 m i wysokości 3 m, wraz z krótki korytarz wejściowy. Przed otworem, po lewej stronie na ścianie pozostałości otworu strzałowego o średnicy 6 cm i długości 80 cm. Drugi otwór znajduje się obok, jest mniejszy. Otwory te świadczą, że kanion w którym leży kawerna został wykonany przy użyciu materiałów wybuchowych. Kawerna została wykuta w wapieniu skalistym górnej jury (oksford), dno pokrywa rumosz skalny. Woda kapie ze stropu, tworząc miejscami niewielkie wykapki; zimą w okolicach otworu powstają nacieki lodowe. W literaturze spotyka się wzmianki o występowaniu tam nietoperzy.
|
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Została wykuta przez wojska austriackie w okresie I wojny światowej. Kawerna jest zachowana w dobrym stanie.
|
Historia dokumentacji |
Dokumentację sporządził B. Słobodzian (09.1996 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował B. Słobodzian. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Bogdanowski J. 1979 (wymienia); Harmata W. 1992 (dane o długości [30 m], maksymalnej szerokości i wysokości korytarzy, informacje o hibernacji nietoperzy); Bogdanowski J. 1993 (wzmianka); Zinkow J. 1995 (wzmianka); Słobodzian B. 1996 (opis, plan, lokalizacja otworów na mapie terenu); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Bogdan Słobodzian |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2013 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |
Nazwa:
Autor:
Data wprowadzenia: