Kawerna położona jest w szczytowej części Wzgórza Ławy, które jest częścią większego wzniesienia zwanego Górką Kostrzewską. Autobusami MPK nr 112 lub 162 kursującymi z pętli przy Rondzie Grunwaldzkim dojeżdżamy do przystanku Kostrze I (przystanek na żądanie). Stąd podchodzimy ścieżką wzdłuż siatki ogrodzeniowej (kierunek N). Po dojściu na szczyt zbocza kierujemy się ścieżką w prawo, w kierunku niewidocznych początkowo ruin fortu. Mijamy je i idziemy dalej grzbietem jeszcze ok. 150 m. Główne otwory kawerny (II i III) znajdują się w niewielkim wyrobisku leżącym po północno zachodniej stronie grzbietu.

Kawerna posiada sześć otworów oznaczonych na planie numerami od I do VI. Otwór VI, obecnie zasypany, wychodzi w najwyższym poziomie kamieniołomu leżącego w Ławach. W tym samym poziomie, tuż obok drogi znajduje się otwór V. Trawersując pomiędzy tym otworem a jednym z otworów I, II, III lub IV możemy przejść pod ziemią z południowej strony grzbietu na część północną. Otwór IV leży w szczytowej części ściany kamieniołomu leżącego na środkowym poziomie (znajduje się tu Jaskinia pod Fortem). Otwory II i III stanowią najdogodniejsze wejście do środka kawerny. Doprowadzają one do pierwszej sali o wymiarach 6x15 m. Sala oświetlona jest światłem dziennym. Prowadzą z niej dwa korytarze, będące przedłużeniami korytarzyków wejściowych. Po 6 m doprowadzają one do dwóch największych sal w kawernie. Sale te, o planie prostokąta mają wymiary: długość 28 m, szerokość 6 m i wysokość 3 m. Połączone są krótkim, pochyłym korytarzem z dwoma wnękami po bokach w swej środkowej części. Z sali zachodniej odchodzą trzy korytarze. Dwa z nich tworzą pętlę z niewielką salką o wymiarach 5x4x3 m. W ciągu tym znajduje się zasypany otwór VI. Korytarz odchodzący z zachodniego krańca sali doprowadza po 25 metrach do otworu I, leżącego 23 metry na WSW od otworu II. Do otworu IV możemy dojść ze wschodniego krańca drugiej (wschodniej) sali. Korytarz piętnastometrowej długości, w końcowej części obłożony połówkami kręgów betonowych, jest najniższym korytarzykiem próżni (w swej końcowej, przyotworowej części). W południowej ścianie sali (wschodniej) znajdują się jeszcze wyloty trzech łączących się ze sobą korytarzy. Korytarz środkowy, 20 metrowej długości prowadzi do otworu V i nachylony jest w jego kierunku w swej części środkowej. Przy jego końcu, tuż przed obmurowaniem, znajdują się po bokach dwie wnęki skalne. Korytarzyk na lewo od środkowego (wschodnia część sali) po kilku metrach doprowadza do środkowej części korytarza środkowego. Korytarzyk prawy prowadzi do sali 10x6 m, której dno pokrywają duże bloki wapienia. Sala ta jednym ze swoich boków łączy się z korytarzem środkowym.

Kawerna utworzona jest w wapieniu górnej jury (oksford). Brak form naciekowych. Wypełnienie dna stanowi drobny gruz wapienny, miejscami przemieszany z osadami gliniastymi.

Kawerna jest sucha, miejscami tylko przesiąka woda z powierzchni podczas deszczów. Zimą wyczuwalny jest przewiew pomiędzy otworem V a otworami II i III. Światło dzienne w całości oświetla komorę za otworami II i III. Partie w pobliżu pozostałych otworów są słabo oświetlone.

Została wykuta przez wojska austriackie w okresie I wojny światowej. Kawerna jest w niewielkim stopniu zaśmiecona a strop i ściany są okopcone.

Dokumentację sporządził B. Słobodzian (02.1997 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował B. Słobodzian.

Piwowoński J. 1986 (wzmianka, fot. nr 82 - zdjęcie wewnątrz korytarza, okładka - lokalizacja na mapie poglądowej); Bogdanowski J. 1993 (wzmianka); Zinkow J. 1995 (wzmianka); Słobodzian B. 1997a (opis, lokalizacja otworów na mapie); Słobodzian B. 1997b (plan i uzupełnienie opisu); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).