Kawerna położona jest w południowym zboczu Górki Kostrzewskiej, opadającym uskokami w kierunku drogi Kraków - Tyniec. Od przystanku MPK Kostrze I (dojazd autobusami linii 112 i 162 z pętli przy Rondzie Grunwaldzkim) idziemy szosą w kierunku Tyńca ok. 50 m. Następnie skręcamy w prawo, w kierunku zalesionego zbocza (przechodzimy skrajem pola), idziemy kawałek pod górę i dochodzimy do utwardzonej drogi z szosy tynieckiej, prowadzącej w prawo pod otwór I kawerny. Otwór II znajduje się ok. 20 m na NE od otworu I, dojście do niego prowadzi niewyraźną ścieżką przez zarośla po prawej.

Wracamy do sali z jeziorkiem. Na jej końcu biegną korytarze, w lewo i w prawo. Lewy doprowadza do sali 13,6x3,2 m o wysokości 2,7 m. Stanowi ona jedną całość z salką z kominkiem, a oddziela je mur ceglany. W stropie sali znajdują się stalowe rury wentylacyjne. Na powierzchni są one osłonięte od góry, boki mają podziurawione pociskami. Korytarzyk na prawo doprowadza do sali 15,2x3,2 m i wysokości 2,7 m. Jej oś przebiega równolegle do ciągu pomiędzy otworem a salką z kominkiem. W sali zalega duża ilość plastikowych skrzynek na butelki (utrudniają one przejście). Końcówka sali łączy się z ciągiem równoległym przez korytarzyk odchodzący od drugiej kraty.

Przedłużeniem salki jest korytarzyk w którym zalegają opony samochodowe. Tuż przed jego końcem, na lewo odchodzi korytarzyk, który po lekkim skręcie w prawo doprowadza do otworu II. Aktualnie otwór ten jest zabudowany tak, że nie można nim przejść.

Kawerna została wykuta w wapieniach górnej jury (oksford). Ściany pokrywają miejscami polewy naciekowe, a ze stropu zwisają makarony kilkunastocentymetrowej długości (prawdopodobnie z zaprawy wapiennej).  Pierwotnie ściany kawerny były naturalne - wapienne; w wyniku prac mających na celu przystosowanie jej na cele magazynowe zostały obetonowane.Spąg jest miejscami betonowy, gdzieniegdzie spotyka się błoto z drobnym rumoszem.

W sali, korytarzyku wejściowym i w jego przedłużeniu na wprost zalega błoto, a po deszczach tworzą się kałuże. Większa część kawerny jest mokra. Sucho jest tylko w okolicy II otworu i w salce z kominkiem. Widny jest tylko korytarz wejściowy i częściowo pierwsza sala. W okolicy drugiego otworu zasięg światła wynosi kilka metrów.

Kawerna powstała w latach 1915‑16, a wykuta została przez Cesarsko‑Królewską kompanię saperów nr 1/10, co upamiętnia tablica wmurowana w ścianę zaraz za otworem.

Dokumentację sporządził B. Słobodzian (08.1997 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował B. Słobodzian.

Piwowoński J. 1986 (krótki opis, fot. nr 84 - zdjęcie tablicy pamiątkowej, okładka - lokalizacja na mapie poglądowej); Harmata W. 1992 (dane o długości, maksymalnej szerokości i wysokości korytarzy, informacje o hibernacji nietoperzy); Bogdanowski J. 1993 (wzmianka); Zinkow J. 1995 (wzmianka, tekst tablicy pamiątkowej i jego tłumaczenie); Słobodzian B. 1997a (lokalizacja otworów na mapie, opis położenia); Słobodzian B. 1997d (opis, plan, szkic pamiątkowej tablicy); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).