Z Alei Kasztanowej skręcamy w Al. Panieńskich Skał, która doprowadza do wylotu skalnego wąwozu. Na narożnej skale znajduje się figura Matki Boskiej. Kierujemy się w górę wąwozu, po ok. 30 m skręcamy w lewo na zbocze i dochodzimy do skałki, gdzie znajduje się otwór.

Schronisko rozpoczyna się szerokim lecz niskim otworem, przechodzącym w krasową rurę rozgałęziającą się we wstępnej części. Lewa odnoga szybko się kończy. Prawa zwęża się po ok. 2 m uniemożliwiając dalsze przejście.

Schronisko powstało w wapieniu skalistym górnej jury (oksford). Szata naciekowa jest uboga ‑ na ścianach występują niewielkie fragmenty zwietrzałych polew. Namulisko dość obfite stanowi humus z liśćmi.

Pod okapem nielicznie występują glony i mech - Fissidens gracillifolius (F. minutulus). Przedstawicieli fauny nie zauważono.

Schronisko znane od dawna, wzmiankowane było przez Zaręcznego (1894). Oznaczone jest także na szkicu T. Fischera (1938) i wymienione w pełnym wykazie jaskiń (Szelerewicz, Górny, 1986).

Dokumentację sporządzili M. Pruc (03.1999 r.) oraz J. Baryła (10.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Pruc.

Zaręczny S. 1894 (wzmianka); Fischer T. 1938 (szkic Panieńskich Skał); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan jako Schronisko Kręte w Panieńskich Skałach).