od parkingu przy wejściu do rezerwatu przyrody „Sokole Góry” należy skierować się na zachód . Koło ostańca „Pielgrzym” trzeba odbić na prawo od drogi prowadzącej ku Jaskini Pod Sokolą i podejść pod zwarte zgrupowanie wysokich skał, zwane Bonifacym lub Bońkiem. Zachodnie ograniczenie tych skał tworzy skalny cyrk - Amfiteatr. Studnia znajduje się w skałach Amfiteatru, w odległości 30 m na południe od wyżej Schroniska w Amfiteatrze.

Studnia utworzyła się w wapieniach jurajskich. Ściany są ogładzone, ładnie myte. Od strony dolnego otworu dno studni jest podcięte 2-metrowym progiem, utworzonym przez zaklinowany ogromny głaz. Łączy się ona w tym miejscu z obszerną nyżą, częściowo zadaszoną okapem skalnym.

Spąg jest utworzony przez grubą warstwę próchnicy i rumoszu wapiennego, w tym większych want. Światło dociera do dna. Ściany studni w szczelinach i wymyciach porasta typowa roślinność naskalna, jaka występuje na sąsiednich ostańcach, z dominacją paproci zanokcicy Asplenium trichomanes i bodziszka cuchnącego Geranium robertianum. Fauny nie stwierdzono.

Pierwszy raz była wzmiankowana przez Szelerewicza i Górnego (1986) na podstawie informacji J. Zygmunta. Była także opisana przez Biernackiego (msk.) jako „Studnia Św. Tomasza w Sokolich Górach”.

Obserwacje zebrali J. Zygmunt i K. Najman w dniu 01 marca 1983 r. Dane zaktualizował J. Zygmunt w 2009 r.
Plan opracował J. Zygmunt (wkładka na końcu tomu).

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Zygmunt J. 2003 (wykaz jaskiń); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011a (plan i opis inwentarzowy); Zygmunt J. 2013 (replika planu i opisu (rozszerzony) z t.1 Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej, fot. otworu, błędna data zinwentaryzowania, pod numerem inwentaryzacyjnym według własnego podziału autora).

Biernacki Z. 1971 (szkic, opis); Zygmunt J. 1984; Zygmunt J. i in. 2000 (dokumentacja).