Od parkingu przy wejściu do rezerwatu przyrody „Sokole Góry” należy skierować się na zachód . Koło ostańca „Pielgrzym” trzeba odbić na prawo od drogi prowadzącej ku Jaskini Pod Sokolą i podejść pod zwarte zgrupowanie wysokich skał, zwane Bonifacym lub Bońkiem. Schronisko znajduje się u podstawy Skały Bonifacego na północnych stokach wzgórza, w połowie odległości między Schroniskiem w Amfiteatrze a Jaskinią Pod Sokolą

Otwór prowadzi do korytarzyka o pokroju półokrągłej rury. Schronisko utworzyło się w wapieniach jurajskich. W stropie znajduje się sporo drobnych kotłów wirowych. Powstało w warunkach freatycznych, rozwijając się na ukośnej szczelinie ciosowej. Nacieków brak. Namulisko jest dużej miąższości, ilaste, w końcowej części koloru czerwonego (terra rosa?) z subfosylnymi szczątkami kości. Światło sięga do końca. Mikroklimat w końcowej części jest stabilny. Nie stwierdzono występowania okazów flory i fauny.

Było opisane było przez Biernackiego (msk). Pierwszy raz wzmiankowane przez Szelerewicza i Górnego (1986).

W dniu 20 marca 1983 r. pomiary wykonali J. Zygmunt i P. Kołodziejski. Dane zaktualizował J. Zygmunt w 2009 r.
Plan opracował J. Zygmunt.

: Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Zygmunt J. 2003 (wykaz jaskiń); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011a (plan i opis inwentarzowy); Zygmunt J. 2013 (replika planu i opisu (rozszerzony) z t.1 Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej, fot otworu, pod numerem inwentaryzacyjnym według własnego podziału autora).

Biernacki Z. 1971 (szkic); Zygmunt J. 1984 (plan, opis); Zygmunt J. i in. 2000 (dokumentacja).