Z przysiółka Mnikowa, Skałki (przy drodze Mników-Baczyn, przystanek autobusowy: Skały Mnikowskie) kierujemy się ku południowi ścieżką, która rozpoczyna się przy parkingu, do Doliny Mnikowskiej. Idąc w dół doliny dochodzimy do miejsca, gdzie wysoko w prawym zboczu, pod skałami, umieszczona jest kapliczka. Nad nią, na skale namalowany jest znacznych rozmiarów wizerunek Matki Boskiej (z roku 1863, pędzla E. Radzikowskiego). Nad kapliczką widać niedostępne z tej strony otwory jaskini. Przechodzimy przez kładkę i kierujemy się w lewo od ścieżki prowadzącej do kapliczki. Za grzędą podchodzimy stromym zboczem w górę, aż do dużego otworu jaskini.

W widnych partiach jaskini na ścianach występują glony, porosty, mchy - Neckera complanata i Neckera crispa oraz Orthothecium intricatum, wątrobowiec - Pedinophyllum interruptum i paprocie - Asplenium trichomanes (dość licznie) i Cystopteris fragilis. Na spągu obserwowano pojedyncze osobniki Cardaminopsis arenosa, siewki Coryllus avellana oraz plechy wątrobowca - Conocephalum conicum. W bocznych korytarzykach stwierdzono kilka osobników motyla - Scoliopteryx libatrix oraz pająki - Meta menardi. Sanocka‑Wołoszynowa (1981) stwierdziła występowanie następujących gatunków pajęczaków: Amaurobius fenestralis, Histopona torpida, Meta menardi, Lepthyphantes leprosus, Porrhomma convexum, Nesticus cellulanus, Phrurolithus festivus, Leiobunum rupestre.

Namulisko jaskini zostało przebadane przez Ossowskiego w roku 1881. Wyroby z kości i rzeźby wapienne znalezione w namulisku zostały uznane za falsyfikaty.

Jaskinia jest często odwiedzana, znana od dawna. Pierwsza wzmianka o jaskini pióra Kirkora pochodzi z roku 1876.

W 1922 roku została zinwentaryzowana przez Żurowskiego i później przez Kowalskiego (1951) pod poz. 28, (z wykorzystaniem planu Ossowskiego). Opis i plan (łącznie z Jaskinią przy Matce Boskiej) opublikował Czepiel (1976). Dokumentację opracowali A. Górny i M. Szelerewicz (11.1999). Dane zaktualizowali A. Górny i M. Szelerewicz (2009).
Plan opracował M. Szelerewicz.

Kirkor A.1876 (wzmianka); Gruszecki A. 1878 (wzmianka); Ossowski G. 1882c (opis jaskini, namuliska i badań, ryc.); Ossowski G. 1882a,b,d (wzmianki); Ossowski G. 1883c (opis jaskini i jej plan, opis namuliska i kości plejstoceńskich); Ossowski G. 1885 (Sprawa wykopalisk mnikowskich dyskusja nad ich autentycznością); Czermak W. 1905 (wzmianka); Czarnowski S. 1911 (wzmianka, lokalizacja na mapie pod nazwą Jaskinia Doktora Mejera); Orłowicz M. 1919 (wzmianka); Żurowski J. 1923b (wzmianka o zinwentaryzowaniu); Krukowski S. 1927 (opis paleolitu z materiału krzemiennego Ossowskiego); Gadomski A. 1929 (wzmianka); Demetrykiewicz W. 1930 (sprawa falsyfikatów); Reyman T. 1933 (wiadomości o zabytkach, rysunki zabytków autentycznych i falsyfikatów); Danysz-Fleszarowa R. 1933 (wymienia): K. B, 1935 wymienia; Ciętak Z. 1935 (wymienia, fot. otworu); Żabiński W. 1947 (wzmianka); Kowalski K. 1951 (pod nr 28,opis, plan, przegląd piśmiennictwa); Czepiel M. 1976 (podstawowe dane o jaskini, plan); Sanocka-Wołoszynowa E. 1981 (stwierdza występowanie 8 gatunków pajęczaków); Rook E. 1980 (opis stanowiska i materiału archeologicznego); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (położenie, opis i plan łącznie z Jaskinią przy Matce Boskiej, lokalizacja na mapce); Gradziński M., Szelerewicz M. 2004 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).