Schronisko znajduje się u podstawy skałki na północnych stokach Sokolej Góry. Od Jaskini Studnisko trawersujemy 80 m na wschód zbocza Sokolej Góry. Można także wyjść na przełączkę między Skałą Bonifacego a drugą kulminacją Góry (patrz dojście do Jaskini Pod Sokolą) i przejść granią do następnej przełączki. Stąd krótkie zejście doprowadza do podstawy skałki ze Schroniskiem I w Sokolicy, szukane schronisko znajduje się w odległości 15 m na południe, u podstawy niskiej skałki, tuż poniżej zauważalnej przełączki.

Otwór schroniska jest niski, w kształcie poziomej „łezki”, o szerokości 1,1 m i wysokości 0,3 m. Tworzy je krótki, 6-metrowy korytarzyk o wysokości 0,8 m.
Schronisko utworzyło się w wapieniach jurajskich. Ściany i strop są myte i ogładzone, jednak pozbawione nacieków. Namulisko jest ilaste, znacznej miąższości. Wydaje się, że pierwotnie całe schronisko było zamulone. Schronisko jest widne do końca, suche i wymarzające. Na ścianach partii przyotworowych widoczne są naloty zielonych glonów.

Po raz pierwszy było wzmiankowane przez Szelerewicza i Górnego (1986).

Materiały dokumentacyjne zebrał J. Zygmunt w dniu 1 maja 1984 r. Dane zaktualizował J. Zygmunt w 2009 r.
Plan opracował J. Zygmunt.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Zygmunt J. 2003 (wykaz jaskiń); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011a (plan i opis inwentarzowy); Zygmunt J. 2013 (replika planu i opisu (skrócony) z t.1 Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej pn. Schronisko Drugie w Sokolej, błędna data zinwentaryzowania, pod numerem inwentaryzacyjnym według własnego podziału autora).

Zygmunt J. i in. 2000 (dokumentacja).