Od rynku w Olsztynie idziemy 2 km w kierunku południowym drogą prowadzącą do Biskupic, aż do leśnego parkingu na skraju rezerwatu przyrody „Sokole Góry”. Od parkingu należy udać się drogą leśną (bitą wapiennym rumoszem) ku wschodowi. Po przejściu 1 km, minąwszy skrzyżowanie duktów oznakowane zielonym i czarnym szlakiem, dochodzi się do charakterystycznej polany. Jest ona położona u podnóża północno-zachodnich zboczy Pustelnicy. Studnia w dwóch trzecich wysokości północnego zbocza Pustelnicy, jej poziomo usytuowany otwór znajduje się przy ścieżce prowadzącej do Jaskini Olsztyńskiej.

Otwór ma owalny kształt o wymiarach 2x1,7 m. Pod nim 3-metrowa, łatwa w zejściu studzienka prowadzi do krótkiego korytarzyka. Po 4 m zakręca on w lewo pod kątem prostym i po 2 m kończy się ślepo. W latach 70-tych na zakręcie znajdowała się 2-metrowa, ślepa studzienka.
Jaskinia powstała w wapieniach jurajskich. Na ścianach jaskini zachowało się dużo fragmentów polew naciekowych. W niektórych częściach stropu występują ładne szczotki kalcytowe, zaś we wnękach ścian - resztki krasowej glinki terra rosa. Namulisko jest próchnicze, o dużej miąższości. Obiekt jest w całości widny. Nie stwierdzono występowania okazów flory i fauny.

Pierwotnie w miejscu tym znajdowało się zapadlisko poszpatowe. Na początku lat 60-tych miały tu miejsce intensywne prace eksploracyjne, prowadzone przez członków Młodzieżowej Grupy Grotołazów przy Speleoklubie Częstochowskim, pod kierunkiem Z. Łęskiego i K. Kościeleckiego. Nazwa wykopanej studzienki pochodzi od imienia Łęskiego. W latach 1973-74 prace te były kontynuowane przez K. Kościeleckiego i J. Góździa. Część wybranego urobku przenoszono do ślepej odnogi, całkowicie ją zasypując.
Studnia była pierwszy raz wzmiankowana przez Szelerewicza i Górnego (1986).

Materiały obserwacyjne zebrali w dniu 20 marca 1983 r. J. Zygmunt, J. Kulawik i P. Kołodziejski. Dane zaktualizował J. Zygmunt w 2009 r.
Plan opracował J. Zygmunt.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka); Zygmunt J. 2003 (wykaz jaskiń); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011a (plan i opis inwentarzowy); Zygmunt J. 2013 (replika planu - zmniejszony - i opisu (skróconego) z t.1 Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej, Fot otworu ijednego z autorów odkrycia, błędna data zinwentaryzowania, pod nr inwentarzowym wg własnego podziału autora).

Zygmunt J. i in. 2000 (dokumentacja).