Jaskinia położone jest w skałach na prawym, zalesionym stoku doliny Aleksandrowickiej. Z miejscowości Aleksandrowice kierujemy się drogą asfaltową prowadzącą do Kleszczowa. Za stawem i starymi zabudowaniami podworskimi, skręcamy w lewo i przechodzimy przez dolinę w kierunku przeciwległego, zalesionego zbocza. Wzdłuż granicy lasu idziemy kilkadziesiąt metrów w górę doliny, aż do wyraźnej ścieżki wchodzącej na zbocze. Wchodzimy na zalesione zbocze i kierujemy się ku północy. Po przejściu ok. 100 m dochodzimy do skałek; w dolnej części skałek tworzących trzeci grzbiet znajduje się otwór jaskini.

Za otworem o trójkątnym kształcie znajduje się korytarz 4 m długości, o szerokości ok. 2 m. Przy otworze jest on niski, dalej jego wysokość przekracza 4 m. Na dnie leżą duże bloki skalne. Kończy się na poprzecznej szczelinie.

Jaskinia powstała w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Jedyne nacieki jakie tu spotykamy to zwietrzałe grzybki. Namulisko jest nienaruszone, gliniaste, z dużą ilością gruzu.

Jaskinia jest w głębi ciemna i sucha.

W pobliżu otworu występują glony, porosty i mszaki: mchy - Neckera complanata i Taxiphyllum wissgrillii oraz wątrobowiec - Porella platyphylla.

Jest znana i zwiedzana, ale nie była dotychczas wzmiankowana w literaturze.

Dokumentację sporządzili J. Baryła, A. Górny i M. Szelerewicz (11.1999 r.). Dane zaktualizowali w 2009 r. J. Baryła, A. Górny i M. Szelerewicz.
Plan opracował M. Szelerewicz.

Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).

Baryła J., Górny A., Pruc M., Słobodzian B., Szelerewicz M. 2000 (opis inwentarzowy i plan).