Jaskinia jest położona po zachodniej stronie miejscowości Brodła. Kierujemy się do dolinki potoku Brodła, idąc wąską drogą asfaltową, biegnącą wzdłuż potoku Brodła ku północy. Mijamy nie zalesioną dolinkę, przechodzimy obok charakterystycznej iglicy skalnej i 200 m dalej dochodzimy do kolejnej grupy skał położonych nieopodal drogi. U jej podstawy, na poziomie drogi widać otwory jaskiń, z których prawy prowadzi do Jaskini Gaudynowskiej. Dojście do otworu bez trudności, jaskinia miejscami ciasna.

Otwór jaskini położony jest u podstawy skałki, na poziomie przebiegającej tu drogi. Z rozszerzenia za otworem prowadzą w głąb dwa równoległe korytarze o przebiegu SW, oraz krótkie odgałęzienie w stronę sąsiedniego schroniska. Korytarz prawy tworzą dwa ciągi, rozwinięte na tej samej pionowej szczelinie i położone bezpośrednio nad sobą. W głębi łączą się one w jeden, ok. 6 m wysokości komin. Korytarz lewy prowadzi do głównego ciągu jaskini. Tworzy go niski i kręty tunel kończący się zawaliskiem. Przy pierwszym zakręcie tego korytarza znajduje się 5 m wysoki kominek. Na jego stropie znajdują się kilkunastocentymetrowej długości makarony.

Utworzona została w wapieniach skalistych górnej jury (oksford). Główny ciąg jest dawnym przepływem potoku. Szatę naciekową tworzą: grzybki naciekowe, kożuchowe nacieki z mleka wapiennego miękkiego i skonsolidowanego, makarony, stalaktyty i polewy. Namulisko jest ilaste z gruzem wapiennym. W części przy otworowej jest przekopywane. Początkowy fragment jaskini jest zanieczyszczony odpadkami.

Na ścianach w zasięgu światła rosną mchy i porosty, wewnątrz jaskini obserwowano pajęczaki m.in. Meta menardi.

Najstarsza wzmianka o jaskini, Kirkora, pochodzi z roku 1876. Eksplorowana była przez R. Grzywę i S. Rożnawskiego w 1989 r., a następnie przez K. Adryana i S. Rożnawskiego w kwietniu 1992 r. (Rożnawski, 1992).

Początkowy fragment został opisany przez Kowalskiego (1951) pod pozycją 48 (Schronisko w dolinie Brodeł). Opis ten obejmował także sąsiednie schronisko. Dokumentację jaskini sporządzili M. Pruc i M. Szelerewicz (07.2009 r.).

Plan: wg K. Adryana 04.1992, zmieniony.

Kirkor A. 1876 (wzmianka); Kowalski K. 1951 (położenie, opis, plan); Rożnawski S. 1992 (opis odkrycia, plan); Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymieniona w wykazie, podaje długość 8 m); Jach R. 2000 (wymienia, podaje sytuację geologiczną jaskini); Jach R. 2001 (wymienia, podaje sytuację geologiczną jaskini); Gradziński M., Szelerewicz M. 2004 (wymieniają w wykazie); Jaskinie Pomostu Krakowskiego 2011 (plan i opis inwentarzowy).