Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Schronisko w Dziurawej Skale II |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | J.Cz.IV-04.15 |
Region | Wyżyna Śląsko-Krakowska |
Współrzędne WGS84 | λ: 19°39′44,00″, φ: 50°25′57,00″ |
Gmina | Pilica (gm. miejsko-wiejska) |
Powiat | zawierciański |
Województwo | śląskie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa (Lasy Państwowe) |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | N |
Pozostałe otwory | |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 450 |
Wysokość względna [m] | 40 |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 1,50 |
Deniwelacja [m] | 1,50 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
5,50
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Wyżyna Częstochowska, Pasmo Smoleńsko-Niegowonickie, Złożeniec, Wzgórze Dziurawa Skała |
Opis drogi dojścia do otworu |
Do wzgórza idziemy skręcając w Kolonii Wiesławów (północna część Złożeńca) w wąską, asfaltową drogę do Smolenia. Po przejściu około 550 m należy skręcić w prawo (na południe) by po przejściu kolejnych 500 m dojść do północnych zboczy Dziurawej Skały. Na północnym zboczu góry leżą dwie grupy skałek, wyższa i niższa. Schroniska (I - J.Cz.IV-04.14 i II - J.Cz.IV- 04.15) znajdują się przy zachodnim skraju wyższych skałek, w płytkim zagłębieniu w skałach. Otwory schronisk leżą w odległości około 4 m od siebie.
|
Opis jaskini |
Obydwa schroniska powstały w wapieniach skalistych górnej jury. Schronisko stanowi niski krótki tunelik o niezbyt regularnych kształtach, rozwinięty na fudze międzyławicowej. Do otworu trzeba wchodzić na czworakach. Zaznaczona jest w nim niezbyt wyraźnie freatyczna faza rozwoju. W schronisku znaleziono tylko nacieki grzybkowe, namulisko jest gliniasto-kamieniste. W schronisku jest wilgotno ale wyraźnie zaznacza się wpływ zewnętrznych czynników atmosferycznych. Przy otworze jest mroczne, a w głębi całkiem ciemne. Przedstawicieli flory nie zaobserwowano. Występują dość liczne pająki Meta menardi, ćmy i muchówki. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Schronisko znane prawdopodobnie od dawna. W czasie prac dokumentacyjnych znaleziono gruby łom żelazny i całkiem świeże ślady rozgrzebywania namuliska. Pierwsza wzmianka w literaturze na temat schroniska pojawia się w 1993 r. (Polonius, Tyc, Sławiński) a następna w 1994 r. (Polonius).
|
Historia dokumentacji |
W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego nosi nazwę Schronisko w Dziurawej Skale III oraz numer IV.C.38. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Pomiary schroniska wykonali we wrześniu 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Polonius A., Tyc A., Sławiński J. 1993 (wzmianka); Polonius A. 1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
Polonius A. i in. 1991; Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).
|
Autorzy opracowania | Adam Polonius |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2013 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |
Obiekt w serwisie Geostanowiska |
![]() |
Nazwa:
Autor:
Data wprowadzenia: