Państwowy Instytut Geologiczny

Państwowy Instytut Badawczy

Jaskinie Polski


Dane szczegółowe jaskini


Nazwa Schronisko w Dziurawej Skale II
Inne nazwy
Nr inwentarzowy J.Cz.IV-04.15
Region Wyżyna Śląsko-Krakowska
Współrzędne WGS84 λ: 19°39′44,00″, φ: 50°25′57,00″
Gmina Pilica (gm. miejsko-wiejska)
Powiat zawierciański
Województwo śląskie
Właściciel terenu Skarb Państwa (Lasy Państwowe)
Podstawa ochrony
Ekspozycja otworu N
Pozostałe otwory
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] 450
Wysokość względna [m] 40
Głębokość [m] 0
Przewyższenie [m] 1,50
Deniwelacja [m] 1,50
Długość [m]
w tym szacowane [m]
5,50
Rozciągłość horyzontalna [m]
Położenie geograficzne Wyżyna Częstochowska, Pasmo Smoleńsko-Niegowonickie, Złożeniec, Wzgórze Dziurawa Skała
Opis drogi dojścia do otworu
Do wzgórza idziemy skręcając w Kolonii Wiesławów (północna część Złożeńca) w wąską, asfaltową drogę do Smolenia. Po przejściu około 550 m należy skręcić w prawo (na południe) by po przejściu kolejnych 500 m dojść do północnych zboczy Dziurawej Skały. Na północnym zboczu góry leżą dwie grupy skałek, wyższa i niższa. Schroniska (I - J.Cz.IV-04.14 i II - J.Cz.IV- 04.15) znajdują się przy zachodnim skraju wyższych skałek, w płytkim zagłębieniu w skałach. Otwory schronisk leżą w odległości około 4 m od siebie.
Opis jaskini

   Obydwa schroniska powstały w wapieniach skalistych górnej jury. Schronisko stanowi niski krótki tunelik o niezbyt regularnych kształtach, rozwinięty na fudze międzyławicowej. Do otworu trzeba wchodzić na czworakach.

   Zaznaczona jest w nim niezbyt wyraźnie freatyczna faza rozwoju. W schronisku znaleziono tylko nacieki grzybkowe, namulisko jest gliniasto-kamieniste.

   W schronisku jest wilgotno ale wyraźnie zaznacza się wpływ zewnętrznych czynników atmosferycznych. Przy otworze jest mroczne, a w głębi całkiem ciemne.

   Przedstawicieli flory nie zaobserwowano. Występują dość liczne pająki Meta menardi, ćmy i muchówki.
Historia badań
Historia eksploracji
Schronisko znane prawdopodobnie od dawna. W czasie prac dokumentacyjnych znaleziono gruby łom żelazny i całkiem świeże ślady rozgrzebywania namuliska. Pierwsza wzmianka w literaturze na temat schroniska pojawia się w 1993 r. (Polonius, Tyc, Sławiński) a następna w 1994 r. (Polonius).
Historia dokumentacji
W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego nosi nazwę Schronisko w Dziurawej Skale III oraz numer IV.C.38. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Pomiary schroniska wykonali we wrześniu 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius.
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona Nie
Literatura
Polonius A., Tyc A., Sławiński J. 1993 (wzmianka); Polonius A. 1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).
Materialy archiwalne
Polonius A. i in. 1991; Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).
Autorzy opracowania Adam Polonius
Redakcja Jerzy Grodzicki
Stan na rok 2013
Grafika, zdjęcia Podgląd grafiki plan
Obiekt w serwisie Geostanowiska Geostanowisko Geostanowisko
Nazwa: Autor: Data wprowadzenia:
Zdjęcie