Kierujemy się z przystanku PKS w centrum Strzegowej około 400 m drogą w kierunku Pilicy, po czym skręcamy w lewo między opłotki i po około 600 m dochodzimy do Kyciowej Skały. Otwór opisywanego schroniska leży około 20 m na północ od Bramki w Kyciowej Skale.

   Całe schronisko, to półkoliście sklepiony tunelik zwężający się i obniżający ku końcowi, do którego wchodzi się po niewielkiej pochyłości. Przed wejściem stromo nachylone wschodnie zbocze wzgórza.

    Próżnia skalna jest rozwinięta w górnojurajskich wapieniach skalistych typu smoleńskiego. Szaty naciekowej w schronisku nie stwierdzono. Namulisko w dniu dzisiejszym gliniasto-piaszczyste z niewielką ilością gruzu wapiennego, rozkopane całkowicie w 1949 r. przez Sawickiego. Było ono wyjątkowo ubogie w materiały paleolityczne.

   Brak własnego mikroklimatu i okazów fauny. Do środka można wchodzić bez latarki. Otwór silnie zarośnięty pokrzywami i wysokimi trawami maskującymi jego położenie.

W 1949 roku L. Sawicki wykonuje próbny wykop w namulisku a wyniki swoich badań publikuje w 1953 r.  W 1982 T. Madeyska wzmiankuje schronisko omawiając młodoplejstoceńskie osady jaskiniowe w Polsce. W 1986 roku wzmiankuje je E. Foltyn omawiając paleolityczne stanowiska jaskiniowe na obszarze Polski. W 1992 r. wzmiankuje je A. Pelisiak omawiając neolit i początki brązu w środkowej części Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej.

Po raz pierwszy opisuje je i wykonuje plan K. Kowalski w 1949 r. nadając mu numer 401 i nazwę Schronisko przy wsi Strzegowej II.  W 1978 r. schronisko opisuje J. Otęska-Budzyn. W 1982 wzmiankuje je T. Madeyska. W jej artykule obiekt nosi nazwę Jaskinia Zaciszna. W 1986 r. wzmiankowane jest przez M. Szelerewicza i A. Górnego, którzy nadali mu numer IV. D. 9. W dokumentacji wykonanej w 1991 roku dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego schronisko nosi numer IV.D.9. Pomiary i aktualizację planu oraz danych dokonali w sierpniu 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane ponownie zaktualizował A. Polonius (2010).

Plan opracował A. Polonius.

Kowalski K. 1951; Sawicki L. 1953; Otęska-Budzyn J. 1978; Madeyska T. 1982; Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wzmianka, orientacyjne położenie); Foltyn E. 1986; Pelisiak A. 1992 (wzmianka); Polonius A. 1994 (wzmianka, położenie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 1991; Polonius A. 2003 (wymienia).