Idziemy z miejscowości Smoleń poczynając od wzgórza z ruinami średniowiecznego zamku. Po południowym zboczu tego wzgórza biegnie asfaltowa droga łącząca Smoleń z przysiółkiem Podlesie, leżącym w górnej części Doliny Wodącej. Posuwając się ową drogą przez Podlesie na południowy zachód, dochodzimy po około 2 km do Wzgórza Biśnik, wyrastającego z dna doliny, po lewej (orograficznie) stronie. Za Skałą Biśnik droga gwałtownie skręca na południe i po około 350 m mija leżące po lewej stronie wzgórze Grodzisko Chłopskie. Schronisko znajduje się w górnej części urwiska na północnym zboczu góry od jego zachodniej strony.

   Powstało w górnojurajskich wapieniach skalistych.

   Próżnia schroniska powstała pod płytą skalną opartą z jednej strony o ostaniec skalny. Płyta leży nieco skośnie i z jednej strony jest zagłębiona w glebie dlatego schronisko posiada tylko jeden otwór. Kilka metrów przed otworem znajduje się ściana skalna i dzięki temu schronisko jest dobrze osłonięte.

   Szaty naciekowej w schronisku brak. Dno przykrywa gruba warstwa liści.

   Schronisko w całości znajduje się pod wpływem zewnętrznych czynników atmosferycznych. Wewnątrz schroniska panuje półmrok.
   Przedstawicieli flory i fauny nie zaobserwowano.

Pierwsza wzmianka w literaturze na temat schroniska pojawia się w 1993 r. (Polonius, Tyc, Sławiński) a następna w 1994 r. (Polonius).

W dokumentacji z roku 1991 dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego nosi numer IV.C.43. Opis i plan schroniska znajduje się także w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska, gdzie nosi tę samą nazwę i numer. Pomiar schroniska wykonali w listopadzie 1991 r. A. Polonius i S. Kornaś. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius.

Polonius A., Sławiński J., Tyc A. 1993 (wzmianka); Polonius A.1994 (wzmianka, lokalizacja); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 1991; Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).