Idziemy z miejscowości Smoleń poczynając od wzgórza z ruinami średniowiecznego zamku. Po południowym zboczu tego wzgórza biegnie asfaltowa droga łącząca Smoleń z przysiółkiem Podlesie, leżącym w górnej części Doliny Wodącej. Posuwając się ową drogą przez Podlesie na południowy zachód, dochodzimy po około 2 km do Wzgórza Biśnik, wyrastającego z dna doliny, po lewej (orograficznie) stronie. Za Skałą Biśnik droga gwałtownie skręca na południe i po około 350 m mija leżące po lewej stronie wzgórze Grodzisko Chłopskie a po następnych 250 m dochodzi do leżących również po lewej stronie zachodnich zboczy Grodziska Pańskiego. Około 400 m na wschód od długiego grzbietu Grodziska Pańskiego leży równie długi grzbiet Skały Goncerzyca. Do Skały Goncerzyca można również dojść kierując się ze Skały Biśnik dokładnie na południowy wschód (trzeba iść na azymut). Po przejściu około 750 m (pomiędzy Strzegową Skałą i Skałą Grodzisko Chłopskie) dochodzi się do urwiska na północnym skraju wzgórza. Schronisko leży w skałkach na wschodnim zboczu góry, mniej więcej w środku rozciągłości zbocza, kilkanaście metrów poniżej grzbietu. Otwór znajduje się u podstawy ściany skalnej kilkanaście metrów na północ od Schroniska w Skale Goncerzyca I (J.Cz.IV-04.26).

   Schronisko jest niskim okapem o opadającym w głąb skały dnie. W najniżej położonym miejscu zaczyna się bardzo ciasny tunelik biegnący w głąb skały.

   Schronisko nie posiada szaty naciekowej ale skała jest bardzo silnie skorodowana. W stropie widać niewielkie kotły wirowe oraz drobne robaczkowe zagłębienia powstające pod przykryciem osadami. Namulisko w całym schronisku jest próchnicowe.

   Schronisko w całości znajduje się pod wpływem zewnętrznych czynników atmosferycznych. Pod okapem jest widno a w ciasnym korytarzyku ciemno.

   Wokół otworu i pod okapem na skałach rośnie duża ilość roślin cieniolubnych. W zasięgu światła rozproszonego rozwijają się glony i porosty. Nie zauważono przedstawicieli fauny.

Nie zauważono śladów pobytu ludzi. Do tej pory schronisko nie było wymieniane w literaturze.

Pierwszy opis i plan schroniska znalazł się w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska, gdzie nosi nazwę Schronisko w Skale Goncerzyca II i numer IV.C.57. Pomiary w schronisku wykonali w kwietniu 1998 r. Adam i Krystyna Polonius. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).