Idziemy z miejscowości Smoleń poczynając od wzgórza z ruinami średniowiecznego zamku. Po południowym zboczu tego wzgórza biegnie asfaltowa droga łącząca Smoleń z przysiółkiem Podlesie, leżącym w górnej części Doliny Wodącej. Posuwając się ową drogą przez Podlesie na południowy zachód, dochodzimy po około 2 km do Wzgórza Biśnik, wyrastającego z dna doliny, po lewej (orograficznie) stronie. Za Skałą Biśnik droga gwałtownie skręca na południe i po około 350 m mija leżące po lewej stronie wzgórze Grodzisko Chłopskie a po następnych 250 m dochodzi do leżących również po lewej stronie zachodnich zboczy Grodziska Pańskiego. Około 400 m na wschód od długiego grzbietu Grodziska Pańskiego leży równie długi grzbiet Skały Goncerzyca. Do Skały Goncerzyca można również dojść kierując się ze Skały Biśnik dokładnie na południowy wschód (trzeba iść na azymut). Po przejściu około 750 m (pomiędzy Strzegową Skałą i Skałą Grodzisko Chłopskie) dochodzi się do urwiska na północnym skraju wzgórza. Urwisko ma kształt amfiteatru skalnego otwartego w kierunku północno-wschodnim. Ściany urwiska osiągają wysokość do 30 m Na szczycie skalnych ścian znajduje się najwyższy punkt Skały Goncerzyca. Opisywane schronisko znajduje pod samym szczytem (w sensie dosłownym) urwiska w jego południowej części.

   Aby wejść do schroniska należy na szczycie urwiska skierować się do zarośniętej krzewami wąskiej szczeliny biegnącej w kierunku wschodnim, na skraj przepaści i zejść w dół około 2 m. Wchodząc do schroniska należy zachować dużą ostrożność aby nie zlecieć z urwiska. Rozwinęło się w wapieniach skalistych górnej jury.

   Schronisko powstało w obszernej niszy skalnej przykrytej od góry ogromnym blokiem skalnym. Od północy schronisko ma otwór wychodzący nad urwisko. Schronisko nie posiada szaty naciekowej ale lewa ściana jest ładnie ogładzona przez wodę i zachowały się w niej niezbyt głębokie zagłębienia wirowe. Na dnie skalnym leży bardzo cienka warstwa humusu.

   Całe schronisko jest widne, suche i przewiewne. We wnętrzu nie znaleziono przedstawicieli flory i fauny.

Schronisko nie było nigdzie do tej pory wzmiankowane.

Pierwszy opis i plan schroniska znalazł się w dokumentacji z roku 2000 wykonanej na zlecenie Ministerstwa Środowiska, gdzie nosi nazwę Schronisko w Skale Goncerzyca IV i numer IV.C.59. Pomiary w schronisku wykonali w kwietniu 1998 r. Adam i Krystyna Polonius. Dane zaktualizował A. Polonius (2010).
Plan opracował A. Polonius.

Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia, nadaje nową nazwę).