Z Ryczowa idziemy asfaltową drogą w kierunku południowo-wschodnim, po około 150 m asfaltowa droga skręca ostro w prawo, natomiast my udajemy się prosto piaszczystą drogą polną. Po przejściu kilkuset metrów widać doskonale ostańce Straszykowej Góry. Drogą osiągamy najwyższy punkt i skręcamy w stronę najwyższego wzniesienia. Przechodzimy przez bramkę skalną po południowej stronie szczytu (miejsce biwakowe), przekraczamy grzbiet i schodzimy zachodnim zboczem poniżej ostańców, w kierunku wysuniętego ku zachodowi pasa niewysokich skałek. W ostatniej z nich znajduje się schronisko. Łatwo dostępny otwór położony jest 2 m powyżej podstawy skały. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

 Schronisko utworzone w wapieniu skalistym górnej jury. Powstało w warunkach freatycznych. Namuliska brak. W całości podlega zewnętrznym wypływom atmosferycznym. Na ścianach mchy i porosty.

Znane i odwiedzane od dawna.

Zostało udokumentowane w maju 1991 r. przez M. Szelerewicza i A. Górnego, którzy zaktualizowali obserwacje w listopadzie 1998 r. W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego schronisko nosi numer IV.B.60. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in. 1991a (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000; opis schroniska, plan, zdjęcie otworu); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius 2003 (wymienia).