Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy asfaltową drogą w kierunku Pilicy (ku NE). Po około 800 m skręcamy w prawo na gruntową drogę prowadzącą do Złożeńca. Biegnie tędy czarny szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę i wychodzimy na płaską wierzchowinę Zamczyska. Kierujemy się ku południowi w lewo, wzdłuż północnej krawędzi skał. Mijamy rozpadlinę z zawaliskiem, w następnej niewielkiej skałce znajduje się schronisko.

   Rura skalna o owalnym kształcie opadającym stromo w dół, w otworze 1 m szerokości 80 cm wysokości w głąb stopniowo obniża się i zwęża aż do wymiarów uniemożliwiających przejście. Początkowo dno skalne, później gruz wapienny.

  Schronisko utworzone w wapieniu skalistym górnej jury. Powstało w warunkach freatycznych, całe jest rurą charakterystyczną dla przepływu wód pod ciśnieniem. Nacieków brak. Namuliska brak, dno skalne w głębi gruz wapienny.

   Suche, przewiewne. Flora skąpa, przy otworze glony, porosty i rojniki. Fauny nie obserwowano.

Schronisko znane, rzadko odwiedzane. Pierwszy raz wzmiankowane przez Szelerewicza i Górnego (1986) pod numerem IV.B.42.

Udokumentowane przez Szelerewicza i Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998 r. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie w skali 1:100 000); Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis schroniska, plan, zdjęcie otworu); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).