Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy w kierunku Pilicy (północny-wschód), drogą asfaltową prowadzącą po wschodniej stronie wsi. Po przejściu około 800 m pod kątem prostym odchodzi droga gruntowa, którą prowadzi czarno znakowany szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę i wychodzimy na płaską wierzchowinę Zamczyska. Jest to niezalesiony teren użytkowany rolniczo. Kierujemy się ku południowi wzdłuż zachodniej podstawy ściany. Obchodzimy skałę od południa i skręcamy do kamienistego żlebu, w jego górnej części znajduje się otwór schroniska.

   Schronisko to wnęka skalna o wysokości 1 m w otworze kończąca stromy żlebik. Sięga na 2, 5 m w głąb skały, stopniowo obniżający się do środka. Z jego końca w kierunku północnym odchodzi ciasny szczelinowaty korytarzyk zablokowany gruzem wapiennym przeplecionym korzeniami drzewa.

   Schronisko utworzone w wapieniu górnej jury, powstało w warunkach freatycznych. Ściany są silnie skorodowane, liczne wżery, kieszenie i nieregularne rozmycia. Korytarzyk ku NW rozwinięty na młodym pionowym pęknięciu. W głębi na stropie występują wyschnięte grzybki naciekowe. Namulisko gliniasto-piaszczyste z gruzem wapiennym, skąpe.

   Schronisko jest suche i przewiewne. Na ścianach wegetują glony i porosty.  W głębi występują liczne pajęczaki i motyle.

Schronisko znane i zwiedzane.

W „Jaskiniach Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej” M. Szelerewicza i A. Górnego nosi numer IV.B.43. Udokumentowane przez M. Szelerewicza i A. Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998 r. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie w skali 1: 100 000); Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis, plan, zdjęcie otworu); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).