Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy w kierunku Pilicy (północny-wschód), drogą asfaltową prowadzącą po wschodniej stronie wsi. Po przejściu około 800 m pod kątem prostym odchodzi droga gruntowa, którą prowadzi czarno znakowany szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę. Mijamy niewielką skałkę tuż przy drodze, zaraz za nią skręcamy w prawo na zalesione zbocze. Kilkanaście metrów od drogi, u podstawy skałki znajduje się schronisko.

   Schronisko o wysokości w otworze do 2, 5 m, stropie stopniowo obniżającym się w głąb przy podnoszącym się równocześnie dnie. Początkowo wypełnione jest namuliskiem, w głębi skalne. Na końcu przechodzi w niedostępne koliste kanały.

   Schronisko utworzone w wapieniu skalistym jury górnej. Powstało w warunkach freatycznych. Na ścianach widoczne liczne wżery, korytarzyki odchodzące w głąb mają charakter rur. Szaty naciekowej brak. Schronisko w zasięgu zmian atmosferycznych. Namulisko we wstępnej części skąpe, piaszczysto-gliniaste, w głębi w kanałach rdzawe gliniasto-piaszczyste.

   Na ścianach w zasięgu światła mchy, glony i porosty. Faunę reprezentują pajęczaki i motyle.

Schronisko znane i odwiedzane, widoczne ślady rozkopywania namuliska. Wzmiankowane przez Szelerewicza i Górnego (1986) gdzie nosi numer IV.B.44.

Udokumentowane przez M. Szelerewicza i A. Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998 r. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Szelerewicz M., Górny A. 1986 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie w skali 1: 100 000); Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis, plan, zdjęcie otworu); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).