Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy w kierunku Pilicy (północny-wschód), drogą asfaltową prowadzącą po wschodniej stronie wsi. Po przejściu około 800 m pod kątem prostym odchodzi droga gruntowa, którą prowadzi czarno znakowany szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę. Mijamy niewielką skałkę tuż przy drodze, zaraz za nią skręcamy w prawo na zalesione zbocze. Kierujemy się wzdłuż podstawy skał, za dużą rozległą i płaską turnią, w najwyższym miejscu pod skałami znajduje się schronisko.

   Duża wnęka skalna 8 metrowej szerokości, okap sięga 3 m wysokości. W głębi niski, zwężający się korytarz prowadzący w głąb masywu. Dno równe, przed wejściem do korytarzyka widoczne ślady rozkopywania.

   Schronisko utworzone w wapieniu skalistym górnej jury. Powstało w warunkach freatycznych. Ściany schroniska silnie skorodowane, korytarz w głąb masywu ma charakter meandrującej rury. Szata naciekowa w części dostępnej nie występuje w głębi korytarzyka widoczne stalaktyty. Namulisko bogate, gliniasto-piaszczyste z gruzem wapiennym.

   Schronisko wilgotne, w korytarzyku silny przewiew. Na ścianach liczne glony i porosty. W korytarzyku pająki Meta menardi.

Schronisko znane i odwiedzane, widoczne próby dostania się w głąb : rozkopane namulisko, ślady kucia na ścianach.

W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego, wykonanej przez M. Szelerewicza i A. Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998, schronisko nosi numer IV.B.64. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis, plan, zdjęcie otworu i wnętrza korytarzyka); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).