Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy w kierunku Pilicy (północny-wschód), drogą asfaltową prowadzącą po wschodniej stronie wsi. Po przejściu około 800 m pod kątem prostym odchodzi droga gruntowa, którą prowadzi czarno znakowany szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę. Mijamy niewielką skałkę tuż przy drodze, zaraz za nią skręcamy w prawo na zalesione zbocze. Kierujemy się wzdłuż podstawy skał, w ostatniej ze skał, od strony północnej znajduje się schronisko.

   Schronisko tworzy ciasny tunelik i szczelinowaty korytarzyk. Tunel od strony wschodniej otwiera się szerokim otworem pod okapem o wysokości do 2 m, ku południu ciągnie się 3 m korytarz utworzony na pionowym pęknięciu zamknięty blokami wapiennymi. W stronę zaś zachodnią za okapem korytarz obniża się tworząc po 2 m ciasny przełaz (Z I), za którym korytarz rozszerza się do 1 m przy 0, 7 m wysokości, by po następnych 2 m doprowadzić do kolejnego zwężenia (Z I) wyprowadzającego do drugiego otworu znajdującego się na półce skalnej nad progiem 3 metrowej wysokości.

   Schronisko utworzone w wapieniu górnej jury. Powstało w warunkach freatycznych, korytarz ku S na pionowym pęknięciu. Tunelik ma charakter rury z rynną denną powstałą w warunkach wadycznych. Nacieków brak. Namuliska w tunelu brak, występuje w szczelinowym korytarzyku gliniasto-piaszczyste z gruzem wapiennym.

    Schronisko suche, przewiewne. Na ścianach przy otworze roślinność naskalna.

Schronisko przed opisaniem w roku 1991 nie nosiło śladów zwiedzania.

Udokumentowane przez M. Szelerewicza i A. Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998 r. W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego schronisko nosi numer IV.B.65. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis, plan, zdjęcie otworu i rynny dennej); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).