Od przystanku autobusowego w centrum Ryczowa (odgałęzienie drogi na Żelazko) idziemy w kierunku Pilicy (północny-wschód), drogą asfaltową prowadzącą po wschodniej stronie wsi. Po przejściu około 800 m pod kątem prostym odchodzi droga gruntowa, którą prowadzi czarno znakowany szlak turystyczny w kierunku Smolenia. Idziemy szlakiem, po przejściu około 1200 m (od drogi asfaltowej) znajdujemy się po północnej stronie skalistego wzniesienia Zamczysko. Opuszczamy szlak turystyczny kierując się ku południowi, trawiastą dróżką pod górę i wychodzimy na płaską wierzchowinę Zamczyska. Kierujemy się ku południowi wzdłuż zachodniej podstawy ściany. Obchodzimy skałę od południa i kilkanaście metrów za kamienistym żlebem, u podstawy skał, natrafiamy na szeroki otwór schroniska.

   Schronisko podskalne utworzone na ukośnej szczelinie zapadającej na SW pod kątem 30. Schronisko w otworze o wysokości 1,2 w głąb w kierunku SE stopniowo obniża się. W otworze szerokość 3,4 m, której większą część zajmuje krzak dzikiej róży utrudniający wejście, latem zupełnie zasłaniający otwór. Dno przy wejściu równe, w głębi w korytarzyku w kierunku N odchodzi soczewkowaty, regularnie myty, ciasny korytarzyk z silnym przewiewem wilgotnego powietrza. Aktualnie niedostępny dla człowieka.

   Schronisko utworzone w wapieniu skalistym górnej jury. Powstało w warunkach freatycznej na ukośnej fudze międzyławicowej. Szaty naciekowej brak. Namulisko lessowo-piaszczyste z drobnym gruzem wapiennym.

   Schronisko wilgotne z silnym przewiewem wilgotnego powietrza (temp. 10 ^OC przy zewnętrznej 20 ^OC). Na ścianach glony i porosty. Występują pajęczaki między innymi Porrohomma moravicum i Meta menardi.

Schronisko zapewne znane lecz brak śladów odwiedzania.

W dokumentacji dla Zarządu Zespołu Jurajskich Parków Krajobrazowych woj. katowickiego, sporządzonej przez M. Szelerewicz i A. Górnego w maju 1991 i listopadzie 1998 r., schronisko nosi numer IV.B.68. Opis i plan schroniska znajduje się również w dokumentacji dla Ministerstwa Środowiska z roku 2000. Dane zaktualizował A.Polonius (2009).
Plan opracowali M. Szelerewicz i A. Górny.

Polonius A. 1994 (wymienione w wykazie, lokalizacja na mapie); Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2011c (plan i opis inwentarzowy).

Górny A. i in.1991b (lokalizacja na mapie w skali 1:10 000, opis, plan, zdjęcie otworu); Polonius A. i in. 2000 (dokumentacja); Polonius A. 2003 (wymienia).