Dane szczegółowe jaskini
| Nazwa | Schronisko w Ciężkowicach IV |
| Inne nazwy | Szczelina koło Piramid |
| Nr inwentarzowy | K.Pc-01.06 |
| Region | Karpaty |
| Współrzędne WGS84 | λ: 20°58′17,00″, φ: 49°47′05,00″ |
| Gmina | Ciężkowice (gm. miejsko-wiejska) |
| Powiat | tarnowski |
| Województwo | małopolskie |
| Właściciel terenu | Skarb Państwa | Rezerwat przyrody Skamieniałe Miasto |
| Podstawa ochrony | |
| Ekspozycja otworu | SW |
| Pozostałe otwory | 2 - ku górze; 3 - ku S; 4 - ku NE; 5 - ku E. |
| Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 320 |
| Wysokość względna [m] | |
| Głębokość [m] | 0 |
| Przewyższenie [m] | 0 |
| Deniwelacja [m] | 0 |
|
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
15
|
| Rozciągłość horyzontalna [m] | |
| Położenie geograficzne | Pogórze Ciężkowickie, Ciężkowice, Wzgórze Skała (365 m n.p.m.) |
| Opis drogi dojścia do otworu |
Z Ciężkowic idziemy niebieskim szlakiem około 1,5 km. Dochodzimy do widocznej po lewej stronie kilkunastometrowej wysokości skałki Grunwald, i dalej około 1500 m tym samym szlakiem w głąb rezerwatu. Okazałe otwory schroniska znajdują się w skałce zwanej Dziurawą Skałą.
|
| Opis jaskini |
Obiekt tworzy wielootworowy system dwóch szczelin: pierwsza (I) - prawie prosta (długości 5,5 m) o przebiegu W-E ; druga (II) - początkowo o przebiegu E-W, po około 2,5 m skręca pod kątem prostym na S, gdzie po 4 m krzyżuje się ze wspomnianą wcześniej szczeliną I. Szczelina II za załamaniem po około 1,5 m jest niedostępna, aż do skrzyżowania ze szczeliną I. Opisany układ wykształca właściwie dwa schroniska: północne - szerokości do 0,8 m, wysokości do 3 m i południowe - tworzący tunelowy korytarz. Od otworu 1 po około 1 m w stropie znajduje się zaciskowy, poziomo usytuowany otwór 2. Korytarz nieznacznie się zwęża, po czym załamuje się i rozgałęzia. W kierunku południowym odchodzi szczelina do otworu 3, natomiast ku N odgałęzia się wspomniana już niedostępna szczelina, łącząca się z północną częścią schroniska i otworem 5. Dalej jeszcze około 3 m korytarz początkowo wąski (około 3 m szerokości) potem rozszerzający się do około 1 m. Prowadzi on do rozległego okapu (otwór 4). Schronisko grawitacyjne powstałe w piaskowcach ciężkowickich. Dno tworzy gleba. Prawie w całości jest oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane. |
| Historia badań |
|
| Historia eksploracji |
Schronisko od dawna było znane i często odwiedzane. |
| Historia dokumentacji |
Zinwentaryzowane zostało 7 lutego 1992 r. przez T. Mleczek i R. Dadela (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 9 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) i M. Mleczek dokonali aktualizacji planu i opisu. Plan opracował T. Mleczek. |
| Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
| Literatura |
Klassek G. 1991 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1995c (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy); Ganszer J., Klassek G., Mleczek T., Pukowski J., Szura Cz. 2001 (krótki opis, lokalizacja na mapie); Urban J., Margielewski W., Alexandrowicz Z., Mleczek T. 2006 (krótki opis, geneza).
|
| Materialy archiwalne |
|
| Autorzy opracowania | Tomasz Mleczek |
| Redakcja | Jerzy Grodzicki |
| Stan na rok | 2011 |
| Grafika, zdjęcia |
otwór
plan
|
otwór