Z Ciężkowic idziemy drogą do Turzy. Około 100 m przed kamieniołomem w Ostruszy skręcamy w prawo na południe. Następnie około 1 km na grzbiet w widłach potoku do pierwszej skałki zwanej Pagodą z charakterystycznym oknem skalnym. Schronisko znajduje się w tej samej skale, ale od strony zachodniej.

Schronisko tworzy korytarzyk długości 4 m, szerokości przy otworze 1,5 m zwężający się stopniowo w głąb. Wysokość korytarzyka sięga do 1 m. Partie przyotworowe noszą ślady eksploatacji piaskowca.

Schronisko powstało w piaskowcach ciężkowickich w wyniku procesów erozyjno-wietrzeniowych [jest to typowa forma szczelinowa o genezie tektonicznej, zapewne zmodyfikowana przez procesy wietrzenia mrozowego. Brak podstaw do przypisywania tu genezy erozyjnej (wodnej? wiatrowej??) - przyp. red.]. Dno tworzy gleba i liście.

Prawie w całości jest oświetlone światłem dziennym.

Flora i fauna nie były obserwowane.

Schronisko jest od dawna znane miejscowej ludności.

Zinwentaryzowane zostało 19 grudnia 1994 r. przez T. Mleczek (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 9 kwietnia 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) i M. Mleczek dokonali aktualizacji planu i opisu. Uzupełnienia i weryfikacji danych dokonał T. Mleczek w 2015 r.

Plan opracował T. Mleczek.

Mleczek T. 1995c (plan i opis inwentarzowy); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy): Ganszer J., Klassek G., Mleczek T., Pukowski J., Szura Cz. 2001 (wzmianka o 3 schroniskach w skałkach w Ostruszy).