Dane szczegółowe jaskini
Nazwa | Szczelina w Ścianie |
Inne nazwy | |
Nr inwentarzowy | K.Gst-01.03 |
Region | Karpaty |
Współrzędne WGS84 | λ: 22°24′17,28″, φ: 49°26′34,03″ |
Gmina | Solina (gm. wiejska) |
Powiat | leski |
Województwo | podkarpackie |
Właściciel terenu | Skarb Państwa |
Podstawa ochrony | |
Ekspozycja otworu | ku dołowi |
Pozostałe otwory | 2 - ku górze, ok. 350 m n.p.m. |
Wysokość bezwzględna [m n.p.m.] | 350 |
Wysokość względna [m] | |
Głębokość [m] | 0 |
Przewyższenie [m] | 5 |
Deniwelacja [m] | 5 |
Długość [m]
w tym szacowane [m]
|
5
|
Rozciągłość horyzontalna [m] | |
Położenie geograficzne | Góry Sanocko-Turczańskie, Myczkowce, w skalnej ścianie nad Sanem w Myczkowcach |
Opis drogi dojścia do otworu |
Z Myczkowców (przystanek PKS Myczkowce-Wieś) idziemy drogą w kierunku Uherców Mineralnych (na NW). Po kilkuset metrach zauważamy położoną nad Sanem ścianę skalną. Schodzimy z drogi w lewo w dół i początkowo polną drogą, a później ścieżką dochodzimy do E skraju tej ściany. Stąd idziemy na W podmokłą ścieżką poniżej skał. Otwór Szczeliny za Płytą (K.Gst-01.01) znajduje się kilka metrów przed charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajdującymi się w środkowej części ściany. Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkanaście metrów na W, gdzie za charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajduje się dolny otwór Szczeliny za Brzytwą (K.Gst-01.02). Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkadziesiąt metrów na W i dochodzimy do urzeźbionej ściany skalnej, znajdującej się pod linią wysokiego napięcia. Dolny otwór schroniska znajduje się w ścianie na wysokości około 7 m. Dojście do niego wymaga wspinaczki (trudności III, krucho, lina pożądana). Do górnego otworu dochodzimy od góry ściany skalnej, schodząc wśród kruchych i zarośniętych ścianek skalnych - nie polecane. Zwiedzanie schroniska bez trudności.
|
Opis jaskini |
Schronisko tworzy szczelina długości około 3 m, do 5 m wysokości i do 1,0 m szerokości. W górnej części szczeliny kominek (1,5 m wysokości) doprowadza do górnego otworu 2, natomiast dolna część szczeliny otwiera się od E, tworząc nakryty okapem próg skalny opadający ścianami około 7 m wysokości. Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach warstw krośnieńskich. Północna ściana szczeliny jest charakterystycznie urzeźbiona. Dno tworzy lita skała. Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane. |
Historia badań |
|
Historia eksploracji |
Przed 1998 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Zostało odnalezione 6 lipca 1997 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). |
Historia dokumentacji |
Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu. |
Zniszczona, niedostępna lub nieodnaleziona | Nie |
Literatura |
Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
|
Materialy archiwalne |
|
Autorzy opracowania | Tomasz Mleczek |
Redakcja | Jerzy Grodzicki |
Stan na rok | 2011 |
Grafika, zdjęcia |
![]() |