Szczelina znajduje się w skalnym masywie Okiennika Skarżyckiego, częściej znanego jako Okiennik Wielki. Górny, pionowy otwór obiektu, o średnicy 1 m. i głębokości 1,5 m, otwiera się tuż przy skalnej ścieżce, prowadzącej do zachodniego otworu Okna w Okienniku Wielkim (patrz: opis dojścia). Samo Okno leży około 10 metrów dalej i 5 m wyżej. Dolny otwór Szczeliny ma klasyczny przekrój „dziurki od klucza”, o szerokości 2 m i wysokości ok. 8 m.

Szczelina ma charakter tektoniczny, rozcina południowy fragment ostańca na dwie części. Od małego, górnego otworu opada ona dość łagodnie w dół. Spąg jest podcięty dwoma niedużymi progami. Namulisko jest próchnicowe, współczesne. Ściany szczeliny są surowe, ogładzone przez wiatry, w wielu miejscach pokryte zielonym nalotem glonów. Całość widna, sucha i przewiewna. W zadaszonej, górnej części szczelina posiada typowo jaskiniowy charakter,

Obiekt z pewnością jest znany od dawna, dotąd nie wzmiankowany w literaturze.

Dokumentację sporządził J. Zygmunt, na podstawie własnych pomiarów, wykonanych 17 sierpnia 2009 r.
Plan opracował J. Zygmunt.

Jaskinie Wyżyny Częstochowskiej 2010 (plan i opis inwentarzowy).